← Psalms (84/150) → |
1. | Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. |
2. | O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów! |
3. | Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego. |
4. | Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój! |
5. | Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. Sela. |
6. | Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje. |
7. | Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich. |
8. | I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie. |
9. | O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela. |
10. | O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego. |
11. | Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników. |
12. | Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności. Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie. |
← Psalms (84/150) → |