| ← Psalms (81/150) → | 
| 1. | Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. | 
| 2. | Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu. | 
| 3. | Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią. | 
| 4. | Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego. | 
| 5. | Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego. | 
| 6. | Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał. | 
| 7. | Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione. | 
| 8. | Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela. | 
| 9. | Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał. | 
| 10. | I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu; | 
| 11. | (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je. | 
| 12. | Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie. | 
| 13. | Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi. | 
| 14. | Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził! | 
| 15. | W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą. | 
| 16. | Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki. I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich. | 
| ← Psalms (81/150) → |