| ← Psalms (75/150) → |
| 1. | Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, psalm i pieśń Asafowa. |
| 2. | Wysławiamy cię, Boże! wysławiamy: bo bliskie imię twoje; opowiadają to dziwne sprawy twoje. |
| 3. | Gdy przyjdzie czas ułożony, ja sprawiedliwie sądzić będę. |
| 4. | Rozstąpiła się ziemia, i wszyscy obywatele jej; ale ja utwierdzę słupy jej. Sela. |
| 5. | Rzekę szalonym: Nie szalejcie, a niepobożnym: Nie podnoście rogów. |
| 6. | Nie podnoście przeciwko Najwyższemu rogów swych, a nie mówcie krnąbrnie, |
| 7. | Bo nie od wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie. |
| 8. | Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa. |
| 9. | Zaiste kielich jest w rękach Pańskich, a ten wina mętnego nalany; z tegoż nalewać będzie, tak, że i drożdże jego wyssą i wypiją wszyscy niepobożni ziemi. |
| 10. | Ale ja będę opowiadał sprawy Pańskie na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu. A wszystkie rogi niezbożnikom postrącam; ale rogi sprawiedliwego będą wywyższone. |
| ← Psalms (75/150) → |