← Psalms (58/150) → |
1. | Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, pieśń złota Dawidowa. |
2. | O zgromadzenie! Izali poprawdzie sprawiedliwość mówicie? A uprzejmież sądzicie, wy synowie ludzcy? |
3. | Owszem, radniej w sercu nieprawości knujecie, a gwałty rąk waszych na ziemi odważacie. |
4. | Odłączyli się niezbożnicy zaraz od narodzenia; pobłądzili zaraz z żywota matki swej, mówiąc kłamstwo. |
5. | Jad mają w sobie, jako wężowy, jako jad żmii głuchej, która zatula ucho swoje, |
6. | Aby nie słyszała głosu zaklinacza, ani czarownika w czarach biegłego. |
7. | O Boże! pokruszże zęby ich w ustach ich; połam, Panie! lwiąt trzonowe zęby. |
8. | Niech się rozpłyną jako woda, niech się wniwecz obrócą; niech będą jako ten, który naciąga łuk, wszakże się strzały jego łamią. |
9. | Jako ślimak, który schodzi i niszczeje; jako martwy płód niewieści niech nie oglądają słońca. |
10. | Ciernie wasze pierwej niż wypuszczą tarny swoje, za zielona w gniewie Bożym jako wichrem porwane będą. |
11. | I będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; nogi swoje umyje we krwi niepobożnego. I rzecze każdy: Zaprawdęć sprawiedliwy odniesie pożytek z sprawiedliwości swojej; zaisteć jest Bóg, który sądzi na ziemi. |
← Psalms (58/150) → |