← Psalms (51/150) → |
1. | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. |
2. | Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. |
3. | Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje. |
4. | Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię. |
5. | Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy. |
6. | Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim. |
7. | Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja. |
8. | Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi. |
9. | Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę. |
10. | Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył. |
11. | Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje. |
12. | Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich. |
13. | Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie. |
14. | Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię. |
15. | Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili. |
16. | Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję. |
17. | Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję. |
18. | Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz. |
19. | Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże! Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie. Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim. |
← Psalms (51/150) → |