| ← Psalms (36/150) → |
| 1. | Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego. |
| 2. | Przewrotność niepobożnego świadczy w sercu mojem: Niemasz bojaźni Bożej przed oczyma jego. |
| 3. | Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia. |
| 4. | Słowa ust jego są nieprawość i zdrada; nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił. |
| 5. | Nieprawość rozmyśla na łożu swojem, stoi na drodze nie dobrej, a złego się nie waruje. |
| 6. | Panie! miłosierdzie twoje niebios sięga, prawda twoja aż pod obłoki, |
| 7. | Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie! |
| 8. | Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają. |
| 9. | Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich. |
| 10. | Albowiem u ciebie jest źródło żywota, a w światłości twojej oglądamy światłość. |
| 11. | Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoję nad uprzejmymi sercem. |
| 12. | Niech nie następuje na mię noga pysznych, a ręka niepobożnych niech mię nie uwodzi. Tam, gdzie upadli, którzy czynili nieprawość, porażeni są, i nie mogli powstać. |
| ← Psalms (36/150) → |