← Psalms (25/150) → |
1. | Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę. |
2. | Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie. |
3. | A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący. |
4. | Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię. |
5. | Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego. |
6. | Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku. |
7. | Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie! |
8. | Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników. |
9. | Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej. |
10. | Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego. |
11. | Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest. |
12. | Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać. |
13. | Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię. |
14. | Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im. |
15. | Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje. |
16. | Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony. |
17. | Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię. |
18. | Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje. |
19. | Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści. |
20. | Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam. |
21. | Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał. |
22. | O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego. |
← Psalms (25/150) → |