| ← Psalms (16/150) → |
| 1. | Złota pieśń Dawidowa. |
| 2. | Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże, |
| 3. | Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje. |
| 4. | Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje. |
| 5. | Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój. |
| 6. | Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię. |
| 7. | Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje. |
| 8. | Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony. |
| 9. | Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie. |
| 10. | Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia. |
| 11. | Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki. |
| ← Psalms (16/150) → |