| ← Psalms (11/150) → |
| 1. | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W Panu ja ufam. Jakoż tedy mówicie duszy mojej: Ulatuj jako ptak z góry swojej? |
| 2. | Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem. |
| 3. | Ale zamysły ich będą skażone; bo sprawiedliwy cóż uczynił? |
| 4. | Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Pańska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich. |
| 5. | Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego. |
| 6. | Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich. |
| 7. | Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego. |
| ← Psalms (11/150) → |