| ← Proverbs (26/31) → |
| 1. | Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała. |
| 2. | Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie. |
| 3. | Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego. |
| 4. | Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny. |
| 5. | Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym. |
| 6. | Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza. |
| 7. | Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich. |
| 8. | Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza. |
| 9. | Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich. |
| 10. | Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom. |
| 11. | Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje. |
| 12. | Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim. |
| 13. | Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach. |
| 14. | Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem. |
| 15. | Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich. |
| 16. | Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem. |
| 17. | Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje. |
| 18. | Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne: |
| 19. | Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował? |
| 20. | Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada. |
| 21. | Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady. |
| 22. | Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota. |
| 23. | Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane. |
| 24. | Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie. |
| 25. | Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego. |
| 26. | Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu. |
| 27. | Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca. |
| 28. | Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku. |
| ← Proverbs (26/31) → |