←  Proverbs (24/31)  →
1. Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi;
2. Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu.
3. Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony.
4. Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi.
5. Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły.
6. Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz.
7. Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich.
8. Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą.
9. Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką.
10. Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzień ucisku słaba będzie siła twoja.
11. Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się.
12. Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego?
13. Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu;
14. Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta.
15. Nie czyń zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego.
16. Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.
17. Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje;
18. Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię.
19. Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi;
20. Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie.
21. Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się;
22. Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie?
23. I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.
24. Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.
25. Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieństwo każdego dobrego.
26. Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe.
27. Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.
28. Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyń łagodnych namów wargami swemi.
29. Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.
30. Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;
31. A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się.
32. Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.
33. Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;
34. A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.
←  Proverbs (24/31)  →