← Proverbs (19/31) → |
1. | Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim. |
2. | Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się. |
3. | Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego. |
4. | Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa. |
5. | Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie. |
6. | Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu. |
7. | Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich. |
8. | Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego. |
9. | Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie. |
10. | Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami. |
11. | Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo. |
12. | Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie. |
13. | Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach. |
14. | Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana. |
15. | Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła. |
16. | Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie. |
17. | Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda. |
18. | Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja. |
19. | Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz. |
20. | Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym. |
21. | Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi. |
22. | Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy. |
23. | Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście. |
24. | Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej. |
25. | Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność. |
26. | Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania. |
27. | Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych. |
28. | Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość. |
29. | Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich. |
← Proverbs (19/31) → |