| ← Proverbs (13/31) → |
| 1. | Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. |
| 2. | Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. |
| 3. | Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty. |
| 4. | Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. |
| 5. | Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym. |
| 6. | Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. |
| 7. | Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. |
| 8. | Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. |
| 9. | Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. |
| 10. | Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. |
| 11. | Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. |
| 12. | Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. |
| 13. | Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę. |
| 14. | Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci. |
| 15. | Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra. |
| 16. | Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo. |
| 17. | Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem. |
| 18. | Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie. |
| 19. | Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością. |
| 20. | Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie. |
| 21. | Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi. |
| 22. | Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa. |
| 23. | Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność. |
| 24. | Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze. |
| 25. | Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi. |
| ← Proverbs (13/31) → |