← Proverbs (10/31) → |
1. | Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej. |
2. | Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci. |
3. | Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy. |
4. | Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca. |
5. | Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia. |
6. | Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość. |
7. | Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi. |
8. | Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie. |
9. | Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie. |
10. | Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie. |
11. | Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość. |
12. | Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa. |
13. | W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego. |
14. | Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku. |
15. | Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem. |
16. | Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi. |
17. | Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi. |
18. | Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest. |
19. | Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest. |
20. | Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi. |
21. | Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają. |
22. | Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia. |
23. | Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości. |
24. | Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje. |
25. | Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny. |
26. | Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają. |
27. | Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają. |
28. | Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie. |
29. | Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości. |
30. | Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi. |
31. | Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty. |
32. | Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne. |
← Proverbs (10/31) → |