← Lamentations (5/5) |
1. | Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze. |
2. | Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców. |
3. | Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy. |
4. | Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy. |
5. | Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć. |
6. | Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba. |
7. | Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy. |
8. | Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich. |
9. | Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy. |
10. | Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu. |
11. | Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich. |
12. | Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości. |
13. | Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają. |
14. | Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje. |
15. | Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło. |
16. | Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli! |
17. | Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze; |
18. | Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej. |
19. | Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu. |
20. | Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas? |
21. | Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były. |
22. | Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo? |
← Lamentations (5/5) |