| ← Job (26/42) → |
| 1. | A Ijob odpowiadając rzekł: |
| 2. | Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły? |
| 3. | Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył? |
| 4. | Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie? |
| 5. | I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich. |
| 6. | Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. |
| 7. | Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem. |
| 8. | Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi. |
| 9. | Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój. |
| 10. | Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność. |
| 11. | Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego. |
| 12. | Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego. |
| 13. | Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego. |
| 14. | Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie? |
| ← Job (26/42) → |