← Job (26/42) → |
1. | A Ijob odpowiadając rzekł: |
2. | Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły? |
3. | Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył? |
4. | Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie? |
5. | I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich. |
6. | Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. |
7. | Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem. |
8. | Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi. |
9. | Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój. |
10. | Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność. |
11. | Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego. |
12. | Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego. |
13. | Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego. |
14. | Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie? |
← Job (26/42) → |