←  Job (18/42)  →

---

1.

A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:

2.

Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

3.

Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.

4.

Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

5.

Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

6.

Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

7.

Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.

8.

Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.

9.

Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.

10.

Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.

11.

Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.

12.

Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.

13.

Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.

14.

Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

15.

Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.

16.

Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.

17.

Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

18.

Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

19.

Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

20.

Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.

21.

Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.

---

←  Job (18/42)  →