James (1/5) → |
1. | Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy. |
2. | Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie, |
3. | Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość; |
4. | A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło. |
5. | A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana. |
6. | Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa. |
7. | Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana. |
8. | Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich. |
9. | A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem, |
10. | A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie. |
11. | Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie. |
12. | Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują. |
13. | Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi. |
14. | Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony. |
15. | Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć. |
16. | Nie błądźcież, bracia moi mili! |
17. | Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego. |
18. | Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego. |
19. | A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi. |
20. | Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej. |
21. | A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze. |
22. | A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie. |
23. | Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle; |
24. | Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był. |
25. | Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim. |
26. | Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest. |
27. | Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata. |
James (1/5) → |