| ← SongOfSongs 7/8 → |
| محبوب: در شولمیت چه می‌بینی؟ مثل محفل دو لشكر. ای دخترِ مردِ شریف، پایهایت در نعلین چه بسیار زیبا است. حلقه‌های رانهایت مثل زیورها می‌باشد كه صنعت دست صنعت‌گر باشد. | .1 |
| ناف تو مثل كاسه مدوّر است كه شراب ممزوج در آن كم نباشد. بَرِ تو توده گندم است كه سوسنها آن را احاطه كرده باشد. | .2 |
| دو پستان تو مثل دو بچه توأم غزال است. | .3 |
| گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل بركه‌های حَشبُون نزد دروازه بیت رَبّیم. بینی تو مثل برج لبنان است كه‌بسوی دمشق مشرف می‌باشد. | .4 |
| سرت بر تو مثل كَرْمَلْ و موی سرت مانند ارغوان است. و پادشاه در طُرهّهایش اسیر می‌باشد. | .5 |
| ای محبوبه، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به سبب لذّتها هستی. | .6 |
| این قامت تو مانند درخت خرما و پستانهایت مثل خوشه‌های انگور می‌باشد. | .7 |
| گفتم كه به درخت خرما برآمده، شاخه‌هایش را خواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه‌های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد. | .8 |
| و دهان تو مانند شراب بهترین برای محبوبم كه به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متكلّم سازد. | .9 |
| محبوبه: من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است. | .10 |
| بیا ای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساكن شویم. | .11 |
| و صبح زود به تاكستانها برویم و ببینیم كه آیا انگور گل كرده و گلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجا محبت خود را به تو خواهم داد. | .12 |
| مهر گیاهها بوی خود را می‌دهد و نزد درهای ما، هر قسم میوه نفیس تازه و كُهنه هست كه آنها را برای تو ای محبوب من جمع كرده‌ام. | .13 |
| ← SongOfSongs 7/8 → |