| ← Psalms 8/150 → |
| [برای سالار مغنیان بر جتّیت. مزمور داود] ای یهوه خداوند ما، چه مجید است نام تو در تمامی زمین، که جلال خود را فوق آسمانها گذاردهای! | .1 |
| از زبان کودکان و شیرخوارگان بهسبب خصمانت قوّت را بنا نهادی تا دشمن و انتقام گیرنده را ساکت گردانی. | .2 |
| چون به آسمان تو نگاه کنم که صنعت انگشتهای توست، و به ماه و ستارگانی که تو آفریدهای، | .3 |
| پس انسان چیست که او را به یاد آوری، و بنیآدم که از او تفقد نمایی؟ | .4 |
| او را از فرشتگان اندکی کمتر ساختی و تاج جلال و اکرام را بر سر او گذاردی. | .5 |
| او را بر کارهای دست خودت مسلط نمودی، و همهچیز را زیر پای وی نهادی، | .6 |
| گوسفندان و گاوان جمیعاً، و بهایم صحرا را نیز؛ | .7 |
| مرغان هوا و ماهیان دریا را، و هر چه بر راههای آبها سیر میکند. | .8 |
| ای یهوه خداوند ما، چه مجید است نام تو در تمامیِ زمین! | .9 |
| ← Psalms 8/150 → |