← Psalms 69/150 → |
[برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود.] خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به جان من درآمده است. | .1 |
در خَلاب ژرف فرو رفتهام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمدهام و سیل مرا میپوشاند. | .2 |
از فریاد خود خسته شدهام و گلوی من سوخته و چشمانم از انتظار خدا تار گردیده است. | .3 |
آنانی که بیسبب از من نفرت دارند، از مویهای سرم زیادهاند و دشمنانِ ناحقِ من که قصد هلاکت من دارند زورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم. | .4 |
ای خدا، تو حماقت مرا میدانی و گناهانم از تو مخفی نیست. | .5 |
ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو بهسبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو بهسبب من رسوا نگردند. | .6 |
زیرا به خاطر تو متحمل عار گردیدهام و رسوایی روی من، مرا پوشیده است. | .7 |
نزد برادرانم اجنبی شدهام و نزد پسران مادر خود غریب. | .8 |
زیرا غیرت خانهٔ تو مرا خورده است و ملامتهای ملامتکنندگان تو بر من طاری گردیده. | .9 |
روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریختهام. و این برای من عار گردیده است. | .10 |
پلاس را لباس خود ساختهام و نزد ایشان ضربالمثل گردیدهام. | .11 |
دروازه نشینان دربارهٔٔ من حرف میزنند و سرود میگساران گشتهام. | .12 |
و امّا من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو میکنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستیِ نجات خود مرا مستجاب فرما. | .13 |
مرا از خَلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرتکنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم. | .14 |
مگذار که سَیَلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مرا ببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد. | .15 |
ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تو نیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما، | .16 |
و روی خود را از بندهات مپوشان زیرا در تنگی هستم. مرا بزودی مستجاب فرما. | .17 |
به جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. بهسبب دشمنانم مرا فدیه ده. | .18 |
تو عار و خجالت و رسوایی مرا میدانی و جمیع خصمانم پیش نظر تواند. | .19 |
عار، دلِ مرا شکسته است و به شدت بیمار شدهام. انتظار مُشْفِقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلیدهندگان، امّا نیافتم. | .20 |
مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند. | .21 |
پس مائدهٔ ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند، دامی باشد. | .22 |
چشمان ایشان تار گردد تا نبینند و کمرهای ایشان را دائماً لرزان گردان. | .23 |
خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد. | .24 |
خانههای ایشان مخروبه گردد و در خیمههای ایشان هیچکس ساکن نشود. | .25 |
زیرا برکسی که تو زدهای جفا میکنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان مینمایند. | .26 |
گناه بر گناه ایشان مزید کن و در عدالت تو داخل نشوند. | .27 |
از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند. | .28 |
و امّا من، مسکین و دردمند هستم. پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد. | .29 |
و نام خدا را با سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمد تعظیم خواهم نمود. | .30 |
و این پسندیدهٔ خدا خواهد بود، زیاده از گاو و گوسالهای که شاخها و سمها دارد. | .31 |
حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و ای طالبان خدا دل شما زنده گردد، | .32 |
زیرا خداوند فقیران را مستجاب میکند و اسیران خود را حقیر نمیشمارد. | .33 |
آسمان و زمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنها میجنبد. | .34 |
زیرا خدا صهیون را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجا سکونت نمایند و آن را متصرف گردند. | .35 |
و ذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید. | .36 |
← Psalms 69/150 → |