←  Psalms 50/150   →
[مزمور آساف] خدا، خدا یهوه تکلّم می‌کند و زمین را از مَطْلَع آفتاب تا به مغربش می‌خواند. .1
از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلّی نموده است. .2
خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد و طوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود. .3
آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود را داوری کند، .4
مقدّسانِ مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند. .5
و آسمانها از انصاف او خبر خواهند داد، زیرا خدا خود داور است، سلاه. .6
ای قوم من بشنوتا سخن گویم، و ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تو من هستم. .7
دربارهٔٔ قربانی‌هایت تو را توبیخ نمی‌کنم و قربانی‌های سوختنیِ تو دائماً در نظر من است. .8
گوسالهای از خانهٔ تو نمی‌گیرم و نه بزی از آغل تو. .9
زیراکه جمیع حیوانات جنگلاز آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند. .10
همهٔ پرندگان کوه‌ها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند. .11
اگر گرسنه می‌بودم تو را خبر نمی‌دادم، زیرا ربع مسکون و پُری آن از آن من است. .12
آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟ .13
برای خدا قربانی تشکر را بگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفا نما. .14
پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی. .15
و امّا به شریر خدا می‌گوید، ترا چه کار است که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟ .16
چونکه تو از تأدیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشتسر خود انداخته‌ای. .17
چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است. .18
دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند. .19
نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی و دربارهٔٔ پسر مادر خویش غیبت گویی. .20
این را کردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد. .21
ای فراموشکنندگان خدا، در این تفکر کنید! مبادا شما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد. .22
هر که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد. .23
←  Psalms 50/150   →