← Psalms 46/150 → |
[برای سالار مغنیان. سرود بنیقورح برعلاموت] خدا ملجا و قوّت ماست، و مددکاری که در تنگیها فوراً یافت میشود. | .1 |
پس نخواهیم ترسید، اگر چه جهان مبدل گردد و کوهها در قعر دریا به لرزش آید. | .2 |
اگر چه آبهایش آشوب کنند و به جوش آیند و کوهها از سرکشیِ آن متزلزل گردند، سِلاه. | .3 |
نهری است که شعبههایش شهر خدا را فرحناک میسازد و مسکن قدوس حضرت اعلیٰ را. | .4 |
خدا در وسط اوست پس جنبش نخواهد خورد. خدا او را اعانت خواهد کرد در طلوع صبح. | .5 |
امّتها نعره زدند و مملکتها متحرکگردیدند. او آواز خود را داد. پس جهان گداخته گردید. | .6 |
یَهُوَه صبایوت با ماست، و خدای یعقوب قلعهٔ بلند ما، سِلاه. | .7 |
بیایید کارهای خداوند را نظاره کنید، که چه خرابیها در جهان پیدا نمود. | .8 |
او جنگها را تا اقصای جهان تسکین میدهد؛ کمان را میشکند و نیزه را قطع میکند و ارابهها را به آتش میسوزاند. | .9 |
بازایستید و بدانید که من خدا هستم؛ در میان امّتها، متعال و در جهان، متعال خواهم شد. | .10 |
یهوه صبایوت با ماست و خدای یعقوب قلعهٔ بلند ما، سِلاه. | .11 |
← Psalms 46/150 → |