| ← Psalms 37/150 → |
| [مزمور داود] بهسبب شریران خویشتن را مشوشمساز و بر فتنهانگیزان حسد مبر. | .1 |
| زیرا که مثل علف به زودی بریده میشوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد. | .2 |
| بر خداوند توکّل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو. | .3 |
| و در خداوند تمتع ببر، پس مسألت دل تو را به تو خواهد داد. | .4 |
| طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکّل کن که آن را انجام خواهد داد، | .5 |
| و عدالت تو را مثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف تو را مانند ظُهر. | .6 |
| نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش و از شخص فرخنده طریق و مرد حیلهگر خود را مشوش مساز. | .7 |
| از غضب برکنار شو و خشم را ترک کن. خود را مشوش مساز که البته باعث گناهخواهد شد. | .8 |
| زیرا که شریران منقطع خواهند شد. و امّا منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود. | .9 |
| هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود. | .10 |
| و امّا حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید. | .11 |
| شریر بر مرد عادل شورا میکند و دندانهای خود را بر او میافشرد. | .12 |
| خداوند بر او خواهد خندید، زیرا میبیند که روز او میآید. | .13 |
| شریران شمشیر را برهنه کرده و کمان را کشیدهاند تا مسکین و فقیر را بیندازند و راستروان را مقتول سازند. | .14 |
| شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد. | .15 |
| نعمتِ اندکِ یک مرد صالح بهتر است، از اندوختههای شریران کثیر. | .16 |
| زیرا که بازوهای شریران، شکسته خواهد شد. و امّا صالحان را خداوند تأیید میکند. | .17 |
| خداوند روزهای کاملان را میداند و میراث ایشان خواهد بود تا ابدالآباد. | .18 |
| در زمان بلا خجل نخواهند شد، و در ایام قحط سیر خواهند بود. | .19 |
| زیرا شریران هلاک میشوند و دشمنان خداوند مثل خرّمی مرتعها فانی خواهند شد. بلی مثل دُخان فانی خواهند گردید. | .20 |
| شریر قرض میگیرد و وفا نمیکند و امّا صالح رحیم و بخشنده است. | .21 |
| زیرا آنانی که از وی برکت یابند وارث زمین گردند. و امّا آنانی که ملعون ویاند، منقطع خواهند شد. | .22 |
| خداوند قدمهای انسان را مستحکم میسازد، و در طریقهایش سرور میدارد. | .23 |
| اگر چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیرا خداوند دستشرا میگیرد. | .24 |
| من جوان بودم و الآن پیر هستم و مرد صالح را هرگز متروک ندیدهام و نه نسلش را که گدای نان بشوند. | .25 |
| تمامی روز رئوف است و قرض دهنده، و ذریت او مبارک خواهند بود. | .26 |
| از بدی برکنار شو و نیکویی بکن. پس ساکن خواهی بود تا ابدالآباد. | .27 |
| زیرا خداوند انصاف را دوست میدارد و مقدّسان خود را ترک نخواهد فرمود. ایشان محفوظ خواهند بود تا ابدالآباد. و امّا نسل شریر منقطع خواهد شد. | .28 |
| صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود. | .29 |
| دهان صالح حکمت را بیان میکند و زبان او انصاف را ذکر مینماید. | .30 |
| شریعت خدای وی در دل اوست. پس قدمهایش نخواهد لغزید. | .31 |
| شریر برای صالح کمین میکند و قصد قتل وی میدارد. | .32 |
| خداوند او را در دستش ترک نخواهد کرد و چون به داوری آید بر وی فتوا نخواهد داد. | .33 |
| منتظر خداوند باش و طریق او را نگاه دار تا تو را به وراثت زمین برافرازد. چون شریران منقطع شوند آن را خواهی دید. | .34 |
| شریر را دیدم که ظلم پیشه بود و مثل درخت بومی سبز خود را به هر سو میکشید. | .35 |
| امّا گذشت و اینک نیست گردید و او را جستجو کردم و یافت نشد. | .36 |
| مرد کامل را ملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است. | .37 |
| امّا خطاکاران جمیعاً هلاک خواهند گردید و عاقبت شریران منقطع خواهد شد | .38 |
| و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعهٔ ایشان خواهد بود. | .39 |
| و خداوند ایشان را اعانت کرده، نجات خواهد داد. ایشان را از شریران خلاص کرده، خواهد رهانید زیرا بر او توکّل دارند. | .40 |
| ← Psalms 37/150 → |