← Psalms 30/150 → |
[سرود برای متبّرک ساختن خانه. مزمور داود] ای خداوند تو را تسبیح میخوانم زیراکه مرا بالا کشیدی و دشمنانم را بر من مفتخر نساختی. | .1 |
ای یهوه خدای من، نزد تو استغاثه نمودم و مرا شفا دادی. | .2 |
ای خداوند جانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم. | .3 |
ای مقدّسان خداوند او را بسرایید و به ذکر قدوسیّت او حمد گویید! | .4 |
زیرا که غضب او لحظهای است و در رضامندی او زندگانی. شامگاه گریه نزیل میشود. صبحگاهان شادی رخ مینماید. | .5 |
و امّا من در کامیابی خود گفتم، جنبش نخواهم خورد تا ابدالآباد. | .6 |
ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوّت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشانیدی پریشان شدم. | .7 |
ای خداوند نزد تو فریاد برمیآورم و نزد خداوند تضرع مینمایم. | .8 |
در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم؟ آیا خاکْ تو را حمد میگوید و راستی تو را اخبار مینماید؟ | .9 |
ای خداوند بشنو و به من کرم فرما. ای خداوند مددکار من باش. | .10 |
ماتم مرا برای من به رقص مبدل ساختهای. پلاس را از من بیرون کرده و کمر مرا به شادی بستهای. | .11 |
تا جلالم ترا سرود خواند و خاموش نشود. ای یهوه خدای من، تو را حمد خواهم گفت تا ابدالآباد. | .12 |
← Psalms 30/150 → |