| ← Psalms 25/150 → |
| [مزمور داود] ای خداوند، بسوی تو جان خود را برمیافرازم. ای خدای من، بر تو توکل میدارم؛ | .1 |
| پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند. | .2 |
| بلی، هر که انتظار تو میکشد خجل نخواهد شد. آنانی که بیسبب خیانت میکنند خجل خواهند گردید. | .3 |
| ای خداوند، طریقهای خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده. | .4 |
| مرا به راستیِ خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بودهام. | .5 |
| ای خداوند، احسانات و رحمتهای خود را به یاد آور چونکه آنها از ازل بوده است. | .6 |
| خطایای جوانی و عصیانم را به یاد میاور. ای خداوند به رحمت خود و به خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن. | .7 |
| خداوند نیکو و عادل است، پس به گناهکاران طریق را خواهد آموخت. | .8 |
| مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد. | .9 |
| همهٔ راههای خداوند رحمت و حق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه میدارند. | .10 |
| ای خداوند به خاطر اسم خود، گناه مرا بیامرز زیرا که بزرگ است. | .11 |
| کیست آن آدمی که از خداوند میترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت. | .12 |
| جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد و ذریت او وارث زمین خواهند شد. | .13 |
| سرّ خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد. | .14 |
| چشمان من دائماً بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرا از دام بیرون میآورد. | .15 |
| بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم. | .16 |
| تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا از مشقتهای من بیرون آور. | .17 |
| بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز. | .18 |
| بر دشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینهٔ تلخ به من کینه میورزند. | .19 |
| جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم. | .20 |
| کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظر تو هستم. | .21 |
| ای خدا، اسرائیل را خلاصی ده، از جمیع مشقتهای وی. | .22 |
| ← Psalms 25/150 → |