←  Psalms 121/150   →
[سرود درجات] چشمان خود را به سوی کوه‌ها برمیافرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. .1
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. .2
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهد خوابید. .3
اینک، او که حافظ اسرائیل است، نمی‌خوابد و به خواب نمی‌رود. .4
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به دست راستت سایه تو است. .5
آفتاب در روز به تو اذّیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. .6
خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظ خواهد کرد. .7
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الآن و تا ابدالآباد. .8
←  Psalms 121/150   →