←  Psalms 108/150   →
[سرود و مزمور داود] ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنّم خواهم نمود و جلال من نیز. .1
ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. .2
ای خداوند، تو را در میان قومها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید. .3
زیرا که رحمت تو عظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد! .4
ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش و جلال تو بر تمامی زمین! .5
تا محبوبان تو خلاصی یابند. به دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. .6
خدا در قدّوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکّوت را خواهم پیمود. .7
جلعاد از آن من است و منسّی از آن من. و افرایم خود سر من. و یهودا عصای سلطنت من. .8
موآب ظرف شست و شوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. .9
کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ .10
آیا نه تو ای خدا که ما را ترک کرده‌ای؟ و تو ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی‌آیی؟ .11
ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. .12
در خدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان ما را پایمال خواهد نمود. .13
←  Psalms 108/150   →