| ← Proverbs 9/31 → |
| حكمت، خانه خود را بنا كرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. | .1 |
| ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. | .2 |
| كنیزان خود را فرستاده، ندا كرده است، بر پشتهای بلند شهر: | .3 |
| «هر كه جاهل باشد به اینجا بیاید، و هر كه ناقص‌العقل است،» او را می‌گوید. | .4 |
| «بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی كه ممزوج ساخته‌ام بنوشید. | .5 |
| جهالت را ترك كرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوك نمایید. | .6 |
| هر كه استهزاكننده را تأدیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل كند، و هر كه شریر را تنبیه نماید برای او عیب می‌باشد. | .7 |
| استهزاكننده را تنبیه منما مبادا از تو نفرت كند، اما مرد حكیم را تنبیه نما كه تو را دوست خواهد داشت. | .8 |
| مرد حكیم را پند ده كه زیاده حكیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده كه علمش خواهد افزود. | .9 |
| ابتدای حكمت ترس خداوند است، و معرفتِ قدوسْ فطانت می‌باشد. | .10 |
| زیرا كه به واسطه من روزهای تو كثیر خواهد شد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهد گردید. | .11 |
| اگر حكیم هستی، برای خویشتن حكیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمّل آن خواهی بود.» | .12 |
| زن احمق یاوه‌گو است، جاهل است و هیچ نمی‌داند، | .13 |
| و نزد در خانه خود می‌نشیند، در مكانهای بلند شهر بر كرسی، | .14 |
| تا راه‌روندگان را بخواند، و آنانی را كه به راههای خود براستی می‌روند. | .15 |
| هر كه جاهل باشد به اینجا برگردد، و به ناقص‌العقل می‌گوید: | .16 |
| «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ می‌باشد.» | .17 |
| و او نمی‌داند كه مردگان در آنجا هستند، و دعوت‌شدگانش در عمقهای هاویه می‌باشند. | .18 |
| ← Proverbs 9/31 → |