| ← Proverbs 6/31 → |
| ای پسرم، اگر برای همسایه خود ضامن شده، و به جهت شخص بیگانه دست داده باشی، | .1 |
| و از سخنان دهان خود در دام افتاده، و از سخنان دهانت گرفتار شده باشی، | .2 |
| پس ای پسر من، این را بكن و خویشتن را رهایی ده چونكه به دست همسایه‌ات افتاده‌ای. برو و خویشتن را فروتن ساز و از همسایه خود التماس نما. | .3 |
| خواب را به چشمان خود راه مده، و نه پینكی را به مژگان خویش. | .4 |
| مثل آهو خویشتن را از كمند و مانند گنجشك از دست صیاد خلاص كن. | .5 |
| ای شخص كاهل نزد مورچه برو، و در راههای او تأمّل كن و حكمت را بیاموز، | .6 |
| كه وی را پیشوایی نیست و نه سرور و نه حاكمی. | .7 |
| اما خوراك خود را تابستان مهیا می‌سازد و آذوقه خویش را در موسم حصاد جمع می‌كند. | .8 |
| ای كاهل، تا به چند خواهی خوابید و از خواب خود كی خواهی برخاست؟ | .9 |
| اندكی خفت و اندكی خواب، و اندكی بر هم نهادن دستها به جهت خواب. | .10 |
| پس فقر مثل راهزن بر تو خواهد آمد، و نیازمندی بر تو مانند مرد مسلّح. | .11 |
| مرد لئیم و مرد زشت‌خوی، با اعوجاج دهان رفتار می‌كند. | .12 |
| با چشمان خود غمزه می‌زند و با پایهای خویش حرف می‌زند. با انگشتهای خویش اشاره می‌كند. | .13 |
| در دلش دروغها است و پیوسته شرارت را اختراع می‌كند. نزاعها را می‌پاشد. | .14 |
| بنابراین مصیبت بر او ناگهان خواهد آمد. در لحظه‌ای منكسر خواهد شد و شفا نخواهد یافت. | .15 |
| شش چیز است كه خداوند از آنها نفرت دارد، بلكه هفت چیز كه نزد جان وی مكروه است. | .16 |
| چشمان متكّبر و زبان دروغگو؛ و دستهایی كه خون بی‌گناه را می‌ریزد؛ | .17 |
| دلی كه تدابیر فاسد را اختراع می‌كند؛ پایهایی كه در زیان‌كاری تیزرو می‌باشند؛ | .18 |
| شاهد دروغگو كه به كذب متكلّم شود؛ و كسی كه در میان برادران نزاعها بپاشد. | .19 |
| ای پسر من اوامر پدر خود را نگاه دار و تعلیم مادر خویش را ترك منما. | .20 |
| آنها را بر دل خود دائماً ببند، و آنها را بر گردن خویش بیاویز. | .21 |
| حینی كه به راه می‌روی تو را هدایت خواهدنمود، و حینی كه می‌خوابی بر تو دیده‌بانی خواهد كرد، و وقتی كه بیدار شوی با تو مكالمه خواهد نمود. | .22 |
| زیرا كه احكام (ایشان) چراغ و تعلیم (ایشان) نور است، و توبیخ تدبیرآمیز طریق حیات است. | .23 |
| تا تو را از زن خبیثه نگاه دارد، و از چاپلوسی زبانِ زنِ بیگانه. | .24 |
| در دلت مشتاق جمال وی مباش، و از پلكهایش فریفته مشو، | .25 |
| زیرا كه به سبب زن زانیه، شخص برای یك قرص نان محتاج می‌شود، و زن مرد دیگر، جان گرانبها را صید می‌كند. | .26 |
| آیا كسی آتش را در آغوش خود بگیرد و جامه‌اش سوخته نشود؟ | .27 |
| یا كسی بر اخگرهای سوزنده راه رود و پایهایش سوخته نگردد؟ | .28 |
| همچنین است كسی كه نزد زن همسایه خویش داخل شود، زیرا هر كه او را لمس نماید بی‌گناه نخواهد ماند. | .29 |
| دزد را اهانت نمی‌كنند اگر دزدی كند تا جان خود را سیر نماید وقتی كه گرسنه باشد. | .30 |
| لیكن اگر گرفته شود، هفت چندان ردّ خواهد نمود و تمامی اموال خانه خود را خواهد داد. | .31 |
| اما كسی كه با زنی زنا كند، ناقص‌العقل است و هر كه چنین عمل نماید، جان خود را هلاك خواهد ساخت. | .32 |
| او ضرب و رسوایی خواهد یافت، و ننگ او محو نخواهد شد. | .33 |
| زیرا كه غیرت، شدّت خشم مرد است و در روز انتقام، شفقت نخواهد نمود. | .34 |
| بر هیچ كفّاره‌ای نظر نخواهد كرد و هر چند عطایا را زیاده كنی، قبول نخواهد نمود. | .35 |
| ← Proverbs 6/31 → |