| ← Proverbs 22/31 → |
| نیك نامی از كثرت دولتمندی افضل است، و فیض از نقره و طلا بهتر. | .1 |
| دولتمند و فقیر با هم ملاقات می‌كنند، آفریننده هر دو ایشان خداوند است. | .2 |
| مرد زیرك، بلا را می‌بیند و خویشتن را مخفی می‌سازد و جاهلان می‌گذرند و در عقوبت گرفتار می‌شوند. | .3 |
| جزای تواضع و خداترسی، دولت و جلال و حیات است. | .4 |
| خارها و دامها در راه كجروان است، اما هر كه جان خود را نگاه دارد از آنها دور می‌شود. | .5 |
| طفل را در راهی كه باید برود تربیت نما، و چون پیر هم شود از آن انحراف نخواهد ورزید. | .6 |
| توانگر بر فقیر تسلّط دارد، و مدیون غلام طلب‌كار می‌باشد. | .7 |
| هر كه ظلم بكارد بلا خواهد دروید، و عصای غضبش زایل خواهد شد. | .8 |
| شخصی كه نظر او باز باشد، مبارك خواهد بود، زیرا كه از نان خود به فقرا می‌دهد. | .9 |
| استهزاكننده را دور نما و نزاع رفع خواهد شد، و مجادله و خجالت ساكت خواهد گردید. | .10 |
| هر كه طهارت دل را دوست دارد و لبهای ظریف دارد، پادشاه دوست او می‌باشد. | .11 |
| چشمان خداوند معرفت را نگاه می‌دارد و سخنان خیانتكاران را باطل می‌سازد. | .12 |
| مرد كاهل می‌گوید شیر بیرون است، و در كوچه‌ها كشته می‌شوم. | .13 |
| دهان زنان بیگانه چاه عمیق است، و هر كه مغضوب خداوند باشد، در آن خواهد افتاد. | .14 |
| حماقت در دل طفل بسته شده است، اما چوب تأدیب آن را از او دور خواهد كرد. | .15 |
| هر كه بر فقیر برای فایده خویش ظلم نماید، و هر كه به دولتمندان ببخشد البته محتاج خواهد شد. | .16 |
| گوش خود را فرا داشته، كلام حكما را بشنو، و دل خود را به تعلیم من مایل گردان، | .17 |
| زیرا پسندیده است كه آنها را در دل خود نگاه داری، و بر لبهایت جمیعاً ثابت مانَدْ؛ | .18 |
| تا اعتماد تو بر خداوند باشد. امروز تو را تعلیم دادم. | .19 |
| آیا امور شریف را برای تو ننوشتم؟ شامل بر مشورت معرفت؛ | .20 |
| تا قانون كلام راستی را اعلام نمایم، و تو كلام راستی را نزد فرستندگان خود پس ببری؟ | .21 |
| فقیر را از آن جهت كه ذلیل است تاراج منما، و مسكین را در دربار، ستم مرسان، | .22 |
| زیرا خداوند دعوی ایشان را فیصل خواهد نمود، و جان تاراج‌كنندگان ایشان را به تاراج خواهد داد. | .23 |
| با مرد تندخو معاشرت مكن، و با شخص كج‌خلق همراه مباش، | .24 |
| مبادا راههای او را آموخته شوی و جان خود را در دام گرفتار سازی. | .25 |
| از جمله آنانی كه دست می‌دهند مباش و نه از آنانی كه برای قرضها ضامن می‌شوند. | .26 |
| اگر چیزی نداری كه ادا نمایی پس چرا بستر تو را از زیرت بردارد. | .27 |
| حدّ قدیمی را كه پدرانت قرار داده‌اند منتقل مساز. | .28 |
| آیا مردی را كه در شغل خویش ماهر باشد می‌بینی؟ او در حضور پادشاهان خواهد ایستاد،پیش پست‌فطرتان نخواهد ایستاد. | .29 |
| ← Proverbs 22/31 → |