| ← Proverbs 17/31 → |
| لقمه خشكِ با سلامتی، بهتر است از خانه پر از ضیافتِ با مخاصمت. | .1 |
| بنده عاقل بر پسر پست‌فطرت مسلّط خواهد بود، و میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود. | .2 |
| بوته برای نقره و كوره به جهت طلا است، اما خداوند امتحان‌كننده دلها است. | .3 |
| شریر به لبهای دروغگو اصغا می‌كند، و مرد كاذب به زبان فتنه‌انگیز گوش می‌دهد. | .4 |
| هر كه فقیر را استهزا كند آفریننده خویش را مذّمت می‌كند، و هر كه از بلا خوش می‌شود بی‌سزا نخواهد ماند. | .5 |
| تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند. | .6 |
| كلام كبرآمیز احمق را نمی‌شاید، و چند مرتبه زیاده لبهای دروغگو نجبا را. | .7 |
| هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است كه هر كجا توجّه نماید برخوردار می‌شود. | .8 |
| هر كه گناهی را مستور كند طالب محبت می‌باشد، اما هر كه امری را تكرار كند دوستان خالص را از هم جدا می‌سازد. | .9 |
| یك ملامت به مرد فهیم اثر می‌كند، بیشتر از صد تازیانه به مرد جاهل. | .10 |
| مرد شریر طالب فتنه است و بس. لهذا قاصد ستمكیش نزد او فرستاده می‌شود. | .11 |
| اگر خرسی كه بچه‌هایش كشته شود به انسان برخورَد، بهتر است از مرد احمق درحماقت خود. | .12 |
| كسی كه به عوض نیكویی بدی می‌كند بلا از خانه او دور نخواهد شد. | .13 |
| ابتدای نزاع مثل رخنه كردن آب است، پس مخاصمه را ترك كن قبل از آنكه به مجادله برسد. | .14 |
| هر كه شریر را عادل شمارد و هر كه عادل را ملزم سازد، هر دو ایشان نزد خداوند مكروهنـد. | .15 |
| قیمت به جهت خریدن حكمت چرا به دست احمق باشد؟ و حال آنكه هیچ فهم ندارد. | .16 |
| دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است. | .17 |
| مرد ناقص‌العقل دست می‌دهد و در حضور همسایه خود ضامن می‌شود. | .18 |
| هر كه معصیت را دوست دارد منازعه را دوست می‌دارد، و هر كه درِ خود را بلند سازد خرابی را می‌طلبد. | .19 |
| كسی كه دل كج دارد نیكویی را نخواهد یافت. و هر كه زبان دروغگو دارد در بلا گرفتار خواهد شد. | .20 |
| هر كه فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌كند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید. | .21 |
| دل شادمان شفای نیكو می‌بخشد، اما روح شكسته استخوانها را خشك می‌كند. | .22 |
| مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تا راههای انصاف را منحرف سازد. | .23 |
| حكمت در مدّ نظر مرد فهیم است، اما چشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد. | .24 |
| پسر احمق برای پدر خویش حزن است، و به جهت مادر خویش تلخی است. | .25 |
| عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست،و نه ضرب زدن به نجبا به سبب راستی ایشان. | .26 |
| صاحب معرفت سخنان خود را باز می‌دارد، و هر كه روح حلیم دارد مرد فطانت‌پیشه است. | .27 |
| مرد احمق نیز چون خاموش باشد او را حكیم می‌شمارند، و هر كه لبهای خود را می‌بندد فهیم است. | .28 |
| ← Proverbs 17/31 → |