Proverbs 1/31 → |
امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل، | .1 |
به جهت دانستن حكمت و عدل، و برای فهمیدن كلمات فطانت؛ | .2 |
به جهت اكتساب ادب معرفتآمیز، و عدالت و انصاف و استقامت؛ | .3 |
تا ساده دلان را زیركی بخشد، و جوانان را معرفت و تمیز؛ | .4 |
تا مرد حكیم بشنود و علم را بیفزاید، و مرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید؛ | .5 |
تا امثال و كنایات را بفهمند، كلمات حكیمان و غوامض ایشان را. | .6 |
ترس یهوه آغاز علم است، لیكن جاهلان حكمت و ادب را خوار میشمارند. | .7 |
ای پسر من تأدیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترك منما. | .8 |
زیرا كه آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن تو خواهد بود. | .9 |
ای پسر من اگر گناهكاران تو را فریفته سازند، قبول منما. | .10 |
اگر گویند: «همراه ما بیا تا برای خون در كمین بنشینیم، و برای بیگناهان بیجهت پنهان شویم، | .11 |
مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانند آنانی كه به گور فرو میروند. | .12 |
هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود و خانههای خود را از غنیمت مملو خواهیم ساخت. | .13 |
قرعه خود را در میان ما بینداز. و جمیع ما را یك كیسه خواهد بود.» | .14 |
ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خود را از طریقهای ایشان باز دار | .15 |
زیرا كه پایهای ایشان برای شرارت میدود و به جهت ریختن خون میشتابد. | .16 |
به تحقیق، گستردن دام در نظر هر بالداری بیفایده است. | .17 |
لیكن ایشان به جهت خون خود كمین میسازند، و برای جان خویش پنهان میشوند. | .18 |
همچنین است راههای هر كس كه طّماع سود باشد، كه آن جان مالك خود را هلاك میسازد. | .19 |
حكمت در بیرون ندا میدهد و در شوارع عام آواز خود را بلند میكند. | .20 |
در سر چهارراهها در دهنه دروازهها میخواند و در شهر به سخنان خود متّكلم میشود | .21 |
كه «ای جاهلان تا به كی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به كی مستهزئین از استهزا شادی میكنند و احمقان از معرفت نفرت مینمایند؟ | .22 |
به سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینك روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و كلمات خود را بر شما اعلام خواهم كرد. | .23 |
زیرا كه چون خواندم، شما ابا نمودید و دستهای خود را افراشتم و كسی اعتنا نكرد. | .24 |
بلكه تمامی نصیحت مرا ترك نمودید و توبیخ مرا نخواستید. | .25 |
پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شما مستولی شود استهزا خواهم نمود. | .26 |
چونخوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی كه تنگی و ضیق بر شما آید. | .27 |
آنگاه مرا خواهند خواند لیكن اجابت نخواهم كرد، و صبحگاهان مرا جستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت. | .28 |
چونكه معرفت را مكروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند، | .29 |
و نصیحت مرا پسند نكردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند، | .30 |
بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، و از تدابیر خویش سیر خواهند شد. | .31 |
زیرا كه ارتدادِ جاهلان، ایشان را خواهد كشت و راحتِ غافلانه احمقان، ایشان را هلاك خواهد ساخت. | .32 |
اما هر كه مرا بشنود در امنّیت ساكن خواهد بود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.» | .33 |
Proverbs 1/31 → |