| ← Numbers 18/36 → |
| و خداوند به هارون گفت: « تو و پسرانت‌و خاندان آبایت با تو، گناه مَقدَس را متحمل شوید، و تو و پسرانت با تو، گناه كهانت خود را متحمل شوید. | .1 |
| و هم برادران خود یعنی سبط لاوی راكه سبط آبای توباشند باخود نزدیك بیاور تا با تو متفق شده، تو را خدمت نمایند، و اما تو با پسرانت پیش خیمۀ شهادت باشید. | .2 |
| و ایشان ودیعت تو را و ودیعت تمامی مسكن را نگاه دارند؛ لیكن به اسباب قدس و به مذبح نزدیك نیایند مبادا بمیرند، ایشان و شما نیز. | .3 |
| و ایشان با تو متفق شده، ودیعت خیمۀ اجتماع را با تمامی‌خدمت خیمه بجا آورند و غریبی به شما نزدیك نیاید. | .4 |
| و ودیعت قدس و ودیعت مذبح را نگاه دارید تا غضب بر بنی‌اسرائیل دیگر مستولی نشود. | .5 |
| و اما من اینك برادران شما لاویان را از میان بنی‌اسرائیل گرفتم، و برای شما پیشكش می‌باشند كه به خداوند داده شده‌اند، تا خدمت خیمۀ اجتماع را بجا آورند. | .6 |
| و اما تو با پسرانت، كهانت خود را بجهت هر كار مذبح و برای آنچه اندرون حجاب است نگاه دارید، و خدمت بكنید. كهانت را به شما دادم تا خدمت از راه بخشش باشد، و غریبی كه نزدیك آید، كشته شود.» | .7 |
| و خداوند به هارون گفت: « اینك من ودیعت هدایای افراشتنی خود را با همۀ چیزهای مقدس بنی‌اسرائیل به تو بخشیدم. آنها را به تو و پسرانت به سبب مسح شدن به فریضۀ ابدی دادم. | .8 |
| از قدس اقداس كه از آتش نگاه داشته شود، این از آن تو خواهد بود، هر هدیۀ ایشان یعنی هر هدیۀ آردی و هر قربانی گناه و هر قربانی جرم ایشان كه نزد من بگذرانند، اینها برای تو و پسرانت قدس اقداس باشد. | .9 |
| مثل قدس اقداس آنها را بخور. هر ذكور از آن بخورد، برای تو مقدس باشد. | .10 |
| و این هم از آن تو باشد، هدیۀ افراشتنی از عطایای ایشان با هر هدیۀ جنبانیدنی بنی‌اسرائیل را به تو و به پسرانت و دخترانت به فریضۀ ابدی دادم، هركه در خانۀ تو طاهر باشد، از آن بخورد. | .11 |
| تمامی بهترین روغن و تمامی بهترین حاصل مو و غله یعنی نوبرهای آنها را كه به خداوند می‌دهند، به تو بخشیدم. | .12 |
| نوبرهای هرچه در زمین ایشان است كه نزد خداوند می‌آورند از آن تو باشد، هركه در خانۀ تو طاهر باشد، از آن بخورد. | .13 |
| وهرچه در اسرائیل وقف بشود، از آن تو باشد. | .14 |
| و هرچه رحم را گشاید از هر ذی‌جسدی كه برای خداوند می‌گذرانند چه از انسان و چه از بهایم از آن تو باشد؛ اما نخست‌زادۀ انسان را البته فدیه دهی، و نخست‌زادۀ بهایم ناپاك را فدیه‌ای بده. | .15 |
| « و اما دربارۀ فدیۀ آنها، آنها را از یك ماهه به حساب خود به پنج مثقال نقره، موافق مثقال قدس كه بیست جیره باشد فدیه بده. | .16 |
| ولی نخست‌زادۀ گاو یا نخست‌زادۀ گوسفند یا نخست‌زادۀ بز را فدیه ندهی؛ آنها مقدسند؛ خون آنها را بر مذبح بپاش و پیه آنها را بجهت هدیۀ آتشین و عطر خوشبو برای خداوند بسوزان. | .17 |
| و گوشت آنها مثل سینۀ جنبانیدنی، از آن تو باشد و ران راست، از آن تو باشد. | .18 |
| جمیع هدایای افراشتنی را از چیزهای مقدس كه بنی‌اسرائیل برای خداوند می‌گذرانند به تو و پسرانت و دخترانت با تو به فریضۀ ابدی دادم. این به حضور خداوند برای تو و ذریت تو با تو عهد نمك تا به ابد خواهد بود.» | .19 |
| و خداوند به هارون گفت: « تو در زمین ایشان هیچ ملك نخواهی یافت، و در میان ایشان برای تو نصیبی نخواهد بود، نصیب تو و ملك تو در میان بنی‌اسرائیل من هستم. | .20 |
| « و به بنی‌لاوی اینك تمامی عشر اسرائیل را برای ملكیت دادم، به عوض خدمتی كه می‌كنند، یعنی خدمت خیمۀ اجتماع. | .21 |
| و بعد از این بنی‌اسرائیل به خیمۀ اجتماع نزدیك نیایند، مبادا گناه را متحمل شده، بمیرند. | .22 |
| اما لاویان خدمت خیمۀ اجتماع را بكنند و متحمل گناه ایشان بشوند، این در قرنهای شما فریضه‌ای ابدی‌خواهد بود، و ایشان در میان بنی‌اسرائیل ملك نخواهندیافت. | .23 |
| زیراكه عشر بنی‌اسرائیل را كه آن را نزد خداوند برای هدیۀ افراشتنی بگذرانند به لاویان بجهت ملك بخشیدم. بنابراین به ایشان گفتم كه در میان بنی‌اسرائیل ملك نخواهند یافت.» | .24 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .25 |
| « كه لاویان را نیز خطاب كرده، به ایشان بگو: چون عشری را كه از بنی‌اسرائیل به شما برای ملكیت دادم از ایشان بگیرید، آنگاه هدیۀ افراشتنی خداوند را از آن، یعنی عشری از عشر بگذرانید. | .26 |
| و هدیۀ افراشتنی شما برای شما، مثل غلۀ خرمن و پری چرخشت حساب می‌شود. | .27 |
| بدینطور شما نیز از همۀ عشرهایی كه از بنی‌اسرائیل می‌گیرید، هدیۀ افراشتنی برای خداوند بگذرانید، و از آنها هدیۀ افراشتنی خداوند را به هارون كاهن بدهید. | .28 |
| از جمیع هدایای خود، هر هدیۀ خداوند را از تمامی پیه آنها و از قسمت مقدس آنها بگذرانید. | .29 |
| و ایشان را بگو هنگامی كه پیه آنها را از آنها گذرانیده باشید، آنگاه برای لاویان مثل محصول خرمن و حاصل چرخشت حساب خواهد شد. | .30 |
| و شما و خاندان شما آن را در هرجا بخورید زیراكه این مزد شما است، به عوض خدمتی كه در خیمۀ اجتماع می‌كنید. | .31 |
| و چون پیه آنها را از آنها گذرانیده باشید، پس به سبب آنها متحمل گناه نخواهید بود، و چیزهای مقدس بنی‌اسرائیل را ناپاك نكنید، مبادا بمیرند.» | .32 |
| ← Numbers 18/36 → |