| ← Leviticus 5/27 → |
| « و اگر كسی گناه ورزد و آواز قسم را بشنود و او شاهد باشد خواه دیده و خواه دانسته، اگر اطلاع ندهد گناهْ او را متحمل خواهد بود. | .1 |
| یا كسی كه هر چیز نجس را لمس كند، خواه لاشِ وحشِ نجس، خواه لاشِ بهیمۀ نجس، خواه لاشِ حشرات نجس، و از او مخفی باشد، پس نجس و مجرم می‌باشد. | .2 |
| یا اگر نجاست آدمی را لمس كند، از هر نجاست او كه به آن نجس می‌شود، و از وی مخفی باشد، چون معلوم شد آنگاه مجرم خواهد بود. | .3 |
| و اگر كسی غفلتاً به لبهای خود قسم خورَد برای كردن كار بد یا كار نیك، یعنی در هر چیزی كه آدمی غفلتاً قسم خورَد، و از او مخفی باشد، چون بر او معلوم شود آنگاه در هر كدام كه باشد مجرم خواهد بود. | .4 |
| و چون در هر كدام از اینها مجرم شد، آنگاه به آن چیزی كه در آن گناه كرده است اعتراف بنماید | .5 |
| و قربانی جرم خود را برای گناهی كه كرده است نزد خداوند بیاورد، یعنی ماده‌ای از گله بره‌ای یا بزی بجهت قربانی گناه، و كاهن برای وی گناهش را كفاره خواهد كرد. | .6 |
| و اگر دست او به قیمت بره نرسد، پس قربانی جرم خود را برای گناهی كه كرده است دو فاخته یا دو جوجۀ كبوتر نزد خداوند بیاورد، یكی برای قربانی گناه و دیگری برای قربانی سوختنی. | .7 |
| و آنها را نزد كاهن بیاورد، و او آن را كه برای قربانی گناه است، اول بگذراند و سرش را از گردنش بكند و آن را دو پاره نكند، | .8 |
| و قدری از خون قربانی گناه را بر پهلوی مذبح بپاشد، و باقی خون بر بنیان مذبح افشرده شود. این قربانی گناه است. | .9 |
| و دیگری را برای قربانی سوختنی موافق قانون بگذراند، و كاهن برای وی گناهش را كه كرده است كفاره خواهد كرد و آمرزیده خواهدشد. | .10 |
| و اگر دستش به دو فاخته یا دو جوجۀ كبوتر نرسد، آنگاه قربانی خود را برای گناهی كه كرده است، ده یك ایفۀ آرد نرم بجهت قربانی گناه بیاورد، و روغن برآن ننهد و كندر برآن نگذارد زیرا قربانی گناه است. | .11 |
| و آن را نزد كاهن بیاورد و كاهن یك مشت از آن را برای یادگاری گرفته، بر هدایای آتشین خداوند بر مذبح بسوزاند. این قربانی گناه است. | .12 |
| و كاهن برای وی گناهش را كه در هركدام از اینها كرده است كفاره خواهد كرد، و آمرزیده خواهد شد، و مثل هدیۀ آردی از آن كاهن خواهد بود.« | .13 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .14 |
| «اگر كسی خیانت ورزد، و دربارۀ چیزهای‌مقدس خداوند سهواً گناه كند، آنگاه قربانی جرم خود را قوچی بی‌عیب از گله نزد خداوند موافقِ برآوُرد و به مثقالهای نقره مطابق مثقال قدس بیاوَرَد، و این قربانی جرم است. | .15 |
| و به عوض نقصانی كه در چیز مقدس رسانیده است، عوض بدهد و پنـج یك بر آن اضافـه كـرده، آن را به كاهـن بدهد و كاهن برای وی به قوچ قربانی جرم كفاره خواهد كرد، و آمرزیده خواهد شد. | .16 |
| و اگر كسی گناه كند و كاری از جمیع نواهی خداوند كه نباید كرد بكند، و آن را نداند، پس مجرم است و متحمل گناه خود خواهد بود. | .17 |
| و قوچی بی‌عیب از گله موافقِ برآوُرد و نزد كاهن بیاورد، و كاهن برای وی غفلت او را كه كرده است كفاره خواهد كرد، و آمرزیده خواهد شد. | .18 |
| این قربانی جرم است البته نزد خداوند مجرم می‌باشد.« | .19 |
| ← Leviticus 5/27 → |