| ← Leviticus 24/27 → |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت | .1 |
| كه «بنی‌اسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف كوبیده شده برای روشنایی بگیرند، تا چراغ را دائماً روشن كنند. | .2 |
| هارون آن را بیرون حجاب شهادت در خیمۀ اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پیوسته بیاراید. در پشتهای شما فریضۀ ابدی است. | .3 |
| چراغها را بر چراغدان طاهر، به حضور خداوند پیوسته بیاراید. | .4 |
| و آرد نرم بگیر و از آن دوازده گِرده بپز؛ برای هر گِرده دو عشر باشد. | .5 |
| و آنها را به دو صف، در هر صف شش، بر میز طاهر به حضور خداوند بگذار. | .6 |
| و بر هر صف بُخور صاف بنه، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیۀ آتشین باشد برای خداوند . | .7 |
| در هر روز سَبَّت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی‌اسرائیل عهد ابدی خواهد بود. | .8 |
| و از آنِ هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را در مكان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضۀ ابدی برای وی قدس‌اقداس‌خواهد بود.« | .9 |
| و پسر زن اسرائیلی كه پدرش مرد مصری بود در میان بنی‌اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشكرگاه جنگ كردند. | .10 |
| و پسر زن اسرائیلی اسم را كفر گفت و لعنت كرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادر او شلومیت دختر دبری از سبط دان بود. | .11 |
| و او را در زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند. | .12 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .13 |
| «آن كس را كه لعنت كرده است، بیرون لشكرگاه ببر، و همۀ آنانی كه شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او را سنگسار كنند. | .14 |
| و بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، بگو: هر كسی كه خدای خود را لعنت كند متحمل گناه خود خواهد بود. | .15 |
| و هر كه اسم یهوه را كفر گوید هرآینه كشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار كنند، خواه غریب خواه متوطن. چونكه اسم را كفر گفته است كشته شود. | .16 |
| « و كسی كه آدمی را بزند كه بمیرد، البته كشته شود. | .17 |
| و كسی كه بهیمه‌ای را بزند كه بمیرد عوض آن را بدهد، جان به عوض جان. | .18 |
| و كسی كه همسایۀ خود را عیب رسانیده باشد چنانكه او كرده باشد، به او كرده خواهد شد. | .19 |
| شكستگی عوض شكستگی، چشم عوض چشم، دندان عوض دندان، چنانكه به آن شخص عیب رسانیده، همچنان به او رسانیده شود. | .20 |
| وكسی كه بهیمه‌ای را كشت، عوض آن را بدهد، اما كسی كه انسان را كشت، كشته شود. | .21 |
| شما را یك حكم خواهد بود، خواه غریب خواه متوطن، زیرا كه من یهوه خدای شما هستم.« | .22 |
| و موسی بنی‌اسرائیل را خبر داد، و آن را كه لعنت كرده بود، بیرون لشكرگاه بردند، و او را به سنگ سنگسار كردند. پس بنی‌اسرائیل چنان كه خداوند به موسی امر فرموده بود به عمل آوردند. | .23 |
| ← Leviticus 24/27 → |