| ← Leviticus 19/27 → |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .1 |
| «تمامی جماعت بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: مقدس باشید، زیرا كه من یهوه خدای شما قدوس هستم. | .2 |
| هر یكی از شما مادر و پدر خود را احترام نماید و سَبَّت‌های مرا نگاه دارید، من یهوه خدای شما هستم. | .3 |
| به سوی بتها میل مكنید، و خدایان ریخته شده برای خود مسازید. من یهوه خدای شما هستم. | .4 |
| و چون ذبیحه سلامتی نزد خداوند بگذرانید، آن را بگذرانید تا مقبول شوید، | .5 |
| در روزی كه آن را ذبح نمایید. و در فردای آن روز خورده شود، و اگر چیزی از آن تا روز سوم بماند به آتش سوخته شود. | .6 |
| و اگر در روز سوم خورده شود، مكروه می‌باشد، مقبول نخواهد شد. | .7 |
| و هر كه آن را بخورد، متحمل گناه خود خواهد بود، زیرا چیز مقدس خداوند را بی‌حرمت كرده است، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد. | .8 |
| « و چون حاصل زمین خود را درو كنید، گوشه‌های مزرعه خود را تمام نكنید، و محصول خود را خوشه‌چینی مكنید. | .9 |
| و تاكستان خود را دانه‌چینی منما، و خوشه‌های ریخته شدۀ تاكستان خود را بر مچین، آنها را برای فقیر و غریب بگذار، من یهوه خدای شما هستم. | .10 |
| دزدی مكنید، و مكر منمایید، و با یكدیگر دروغ مگویید. | .11 |
| و به نام من قسم دروغ مخورید، كه نام خدای خود را بی‌حرمت نموده باشی، من یهوه هستم. | .12 |
| مال همسایه خود را غصب منما، و ستم مكن، و مزد مزدور نزد تو تا صبح نماند. | .13 |
| كر را لعنت مكن، و پیش روی كور سنگ لغزش مگذار، و از خدای خود بترس، من یهوه هستم. | .14 |
| در داوری بی‌انصافی مكن، و فقیر را طرفداری منما و بزرگ را محترم مدار، و دربارۀ همسایۀ خود به انصاف داوری بكن؛ | .15 |
| « در میان قوم خود برای سخن‌چینی گردش مكن، و بر خون همسایه خود مایست. من یهوه هستم. | .16 |
| « برادر خود را در دل خود بغض منما، البته همسایۀ خود را تنبیه كن، و به سبب او متحمل گناه مباش. | .17 |
| از ابنای قوم خود انتقام مگیر، و كینه مورز، و همسایۀ خود را مثل خویشتن محبت نما. من یهوه هستم. | .18 |
| « فرایض مرا نگاه دارید. بهیمۀ خود را با غیر جنس آن به جماع وامدار؛ و مزرعه خود را به دو قسم تخم مكار؛ و رخت از دوقسم بافته شده در بر خود مكن. | .19 |
| « و مردی كه با زنی همبستر شود و آن زن كنیز و نامزد كسی باشد، اما فدیه نداده شده، و نه آزادی به او بخشیده، ایشان را سیاست باید كرد، لیكن كشته نشوند زیرا كه او آزاد نبود. | .20 |
| و مرد برای قربانی جرم خود قوچ قربانی جرم را نزد خداوند به در خیمه اجتماع بیاورد. | .21 |
| و كاهن برای وی به قوچ قربانی جرم نزد خداوند گناهش را كه كرده است كفاره خواهد كرد، و او از گناهی كه كرده است آمرزیده خواهد شد. | .22 |
| « و چون به آن زمین داخل شدید و هر قسم درخت را برای خوراك نشاندید، پس میوۀ آن را مثل نامختونی آن بشمارید، سه سال برای شما نامختون باشد؛ خورده نشود. | .23 |
| و در سال چهارم همۀ میوۀ آن برای تمجید خداوند مقدس خواهد بود. | .24 |
| و در سال پنجم میوۀ آن را بخورید تا محصول خود را برای شما زیاده كند. من یهوه خدای شما هستم. | .25 |
| هیچ چیز را با خون مخورید و تفأل مزنید و شگون مكنید. | .26 |
| گوشه‌های سر خود را متراشید، و گوشه‌های ریش خود را مچینید. | .27 |
| بدن خود را بجهت مرده مجروح مسازید، و هیچ نشان بر خود داغ مكنید. من یهوه هستم. | .28 |
| « دختر خود را بی‌عصمت مساز، و او را به فاحشگی وامدار، مبادا زمین مرتكب زنا شود و زمین پر از فجور گردد. | .29 |
| « سَبَّت‌های مرا نگاه دارید، و مكان مقدس مرا محترم دارید. من یهوه هستم. | .30 |
| « به اصحاب اجنه توجه مكنید، و از جادوگران پرسش منمایید، تا خود را به ایشان نجس سازید. من یهوه خدای شما هستم. | .31 |
| « در پیش ریش سفید برخیز، و روی مرد پیر را محترم دار، و از خدای خود بترس. من یهوه هستم. | .32 |
| « و چون غریبی با تو در زمین شما مأوا گزیند، او را میازارید. | .33 |
| غریبی كه در میان شما مأوا گزیند، مثل متوطن از شما باشد. و او را مثل‌خود محبت نما، زیرا كه شما در زمین مصر غریب بودید. من یهوه خدای شما هستم. | .34 |
| « در عدل هیچ بی‌انصافی مكنید، یعنی در پیمایش یا در وزن یا در پیمانه. | .35 |
| ترازوهای راست و سنگهای راست و ایفۀ راست و هین راست بدارید. من یهوه خدای شما هستم كه شما را از زمین مصر بیرون آوردم. | .36 |
| پس جمیع فرایض مرا و احكام مرا نگاه دارید و آنها را بجا آورید. من یهوه هستم.« | .37 |
| ← Leviticus 19/27 → |