| ← Lamentations 5/5 |
| ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور و ملاحظه فرموده، عار ما را ببین. | .1 |
| میراث ما از آن غریبان و خانه‌های ما از آنِ اجنبیان گردیده است. | .2 |
| ما یتیم و بی پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. | .3 |
| آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. | .4 |
| تعاقب كنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند و خسته شده، راحت نداریم. | .5 |
| با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیر شویم. | .6 |
| پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و ما متحمّل عصیان ایشان گردیده‌ایم. | .7 |
| غلامان بر ما حكمرانی می‌كنند و كسی نیست كه از دست ایشان رهایی دهد. | .8 |
| از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطر جان خویش می‌یابیم. | .9 |
| پوست ما به سبب سمومِ قحط مثل تنور سوخته شده است. | .10 |
| زنان را در صهیون بی‌عصمت كردند و دوشیزگان را در شهرهای یهودا. | .11 |
| سروران از دست ایشان به دار كشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. | .12 |
| جوانان سنگهای آسیا را برمی‌دارند و كودكان زیر بار هیزم می‌افتند. | .13 |
| مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان از نغمه‌سرایی خویش. | .14 |
| شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدّل گردید. | .15 |
| تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا كه گناه كردیم. | .16 |
| از این جهت دل ما بیتاب شده است و به سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. | .17 |
| یعنی به خاطر كوه صهیون كه ویران شد و روباهان در آن گردش می‌كنند. | .18 |
| امّا تو ای یهوه تا ابدالا´باد جلوس می‌فرمایی و كرسی تو تا جمیع دهرها خواهد بود. | .19 |
| پس برای چه ما را تا به ابد فراموش كرده و ما را مدّت مدیدی ترك نموده‌ای. | .20 |
| ای یهُوَه ما را بسوی خود برگردان و بازگشت خواهیم كرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه كن. | .21 |
| و الاّ ما را بالّكل ردّ نموده‌ای و بر ما بی‌نهایت غضبناك شده‌ای. | .22 |
| ← Lamentations 5/5 |