| ← Job 21/42 → |
| پس ایوب در جواب گفت: | .1 |
| «بشنوید،كلام مرا بشنوید، و این، تسلّی شما باشد. | .2 |
| با من تحمّل نمایید تا بگویم، و بعد از گفتنم استهزا نمایید. | .3 |
| و امّا من، آیا شكایتم نزد انسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟ | .4 |
| به من توجه كنید و تعجّب نمایید، و دست به دهان بگذارید. | .5 |
| هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم و لرزه جسد مرا می‌گیرد. | .6 |
| چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟ | .7 |
| ذریت ایشان به حضور ایشان، باایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظر ایشان. | .8 |
| خانه‌های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد و عصای خدا بر ایشان نمی‌آید. | .9 |
| گاو نرِ ایشان جماع می‌كند و خطا نمی‌كند و گاو ایشان می‌زاید و سقط نمی‌نماید. | .10 |
| بچّه‌های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌كنند. | .11 |
| با دفّ وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند. | .12 |
| روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌كنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرود می‌روند. | .13 |
| و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیرا كه معرفت طریق تو را نمی‌خواهیم. | .14 |
| قادر مطلق كیست كه او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده كه از او استدعا نماییم. | .15 |
| اینك سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. كاش‌كه مشورت شریران از من دور باشد. | .16 |
| «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود و ذلّت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌كند. | .17 |
| مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل كاه كه گردباد پراكنده می‌كند. | .18 |
| خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌كند، و او را مكافات می‌رساند و خواهد دانست. | .19 |
| چشمانش هلاكت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهد نوشید. | .20 |
| زیرا كه بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟ | .21 |
| آیا خدا را عِلم توان آموخت؟ چونكه او بر اعلی علیین داوری می‌كند. | .22 |
| یكی در عین قوّت خود می‌میرد، در حالی‌كه بالكلّ در امنیت و سلامتی است. | .23 |
| قدحهای او پر از شیر است، و مغز استخوانش تر و تازه است. | .24 |
| و دیگری در تلخی جان می‌میرد و از نیكویی هیچ لذّت نمی‌برد. | .25 |
| اینها باهم در خاك می‌خوابند و كرمهاایشان را می‌پوشانند. | .26 |
| اینك افكار شما را می‌دانم و تدبیراتی كه ناحقّ بر من می‌اندیشید. | .27 |
| زیرا می‌گویید كجاست خانه امیر، و خیمه‌های مسكن شریران؟ | .28 |
| آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ و دلایل ایشان را انكار نمی‌توانید نمود، | .29 |
| كه شریران برای روز ذلّت نگاه داشته می‌شوند و در روز غضب، بیرون برده می‌گردند. | .30 |
| كیست كه راهش را پیش رویش بیان كند، و جزای آنچه را كه كرده است به او برساند؟ | .31 |
| كه آخر او را به قبر خواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند كرد. | .32 |
| كلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود و جمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانكه قبل از او بیشماره رفته‌اند. | .33 |
| پس چگونه مرا تسلّی باطل می‌دهید كه در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!» | .34 |
| ← Job 21/42 → |