| ← Jeremiah 4/52 → |
| خداوند می‌گوید: «ای اسرائیل اگر بازگشت نمایی، اگر نزد من بازگشت نمایی و اگر رجاسات خود را از خود دور نمایی پراكنده نخواهی شد. | .1 |
| و به راستی و انصاف و عدالت به حیات یهوه قسم خواهی خورد و امّت‌ها خویشتن را به او مبارك خواهند خواند و به وی فخر خواهند كرد.» | .2 |
| زیرا خداوند به مردان یهودا و اورشلیم چنین می‌گوید: «زمینهای خود را شیار كنید و در میان خارها مكارید. | .3 |
| ای مردان یهودا و ساكنان اورشلیم خویشتن را برای خداوند مختون سازید و غلفه دلهای خود را دور كنید مبادا حدّت خشم من به سبب بدی اعمال شما مثل آتش صادر شده، افروخته گردد و كسی آن را خاموش نتواند كرد. | .4 |
| در یهودا اخبار نمایید و در اورشلیم اعلان نموده، بگویید و در زمین كَرِنّا بنوازید و به آواز بلند ندا كرده، بگویید كه جمع شوید تا به شهرهای حصاردار داخل شویم. | .5 |
| عَلَمی بسوی صهیون برافرازید و برای پناه فرار كرده، توقّف منمایید زیرا كه من بلایی و شكستی عظیم از طرف شمال می‌آورم. | .6 |
| شیری از بیشه خود برآمده و هلاك‌كننده امّت‌ها حركت كرده، ازمكان خویش درآمده است تا زمین تو را ویران سازد و شهرهایت خراب شده، غیرمسكون گردد. | .7 |
| از این جهت پلاس پوشیده، ماتم گیرید و ولوله كنید زیرا كه حدّت خشم خداوند از ما برنگشته است. | .8 |
| و خداوند می‌گوید كه در آن روز دل پادشاه و دل سروران شكسته خواهد شد و كاهنان متحیر و انبیا مشوّش خواهند گردید.» | .9 |
| پس گفتم: «آه ای خداوند یهوه! به تحقیق این قوم و اورشلیم را بسیار فریب دادی زیرا گفتی شما را سلامتی خواهد بود و حال آنكه شمشیر به جان رسیده است.» | .10 |
| در آن زمان به این قوم و به اورشلیم گفته خواهد شد كه باد سموم از بلندیهای بیابان بسوی دختر قوم من خواهد وزید نه برای افشاندن و پاك كردن خرمن. | .11 |
| باد شدید از اینها برای من خواهد وزید و من نیز الا´ن بر ایشان داوری‌ها خواهم فرمود. | .12 |
| اینك او مثل ابر می‌آید و ارابه‌های او مثل گردباد و اسبهای او از عقاب تیزروترند. وای بر ما زیرا كه غارت شده‌ایم. | .13 |
| ای اورشلیم دل خود را از شرارت شست‌وشو كن تا نجات یابی! تا به كی خیالات فاسد تو در دلت بماند؟ | .14 |
| زیرا آوازی از دان اخبار می‌نماید و از كوهستان افرایم به مصیبتی اعلان می‌كند. | .15 |
| امّت‌ها را اطّلاع دهید، هان به ضدّ اورشلیم اعلان كنید كه محاصره‌كنندگان از ولایت بعید می‌آیند و به آواز خود به ضدّ شهرهای یهودا ندا می‌كنند. | .16 |
| خداوند می‌گوید كه مثل دیده‌بانان مزرعه او را احاطه می‌كنند چونكه بر من فتنه انگیخته است. | .17 |
| راه تو و اعمال تو این چیزها را بر تو وارد آورده است. این شرارت تو به حدّی‌تلخ است كه به دلت رسیده است. | .18 |
| احشای من احشای من، پرده‌های دل من از درد سفته شد و قلب من در اندرونم مشوّش گردیده، ساكت نتوانم شد چونكه تو ای جان من آواز كَرِنّا و نعره جنگ را شنیده‌ای. | .19 |
| شكستگی بر شكستگی اعلان شده زیرا كه تمام زمین غارت شده است و خیمه‌های من بغتةً و پرده‌هایم ناگهان به تاراج رفته است. | .20 |
| تا به كی عَلَم را ببینم و آواز كَرِنّا را بشنوم؟ | .21 |
| چونكه قوم من احمقند و مرا نمی‌شناسند و ایشان، پسران ابله هستند و هیچ فهم ندارند. برای بدی كردن ماهرند لیكن به جهت نیكوكاری هیچ فهم ندارند. | .22 |
| بسوی زمین نظر انداختم و اینك تهی و ویران بود و بسوی آسمان و هیچ نور نداشت. | .23 |
| بسوی كوهها نظر انداختم و اینك متزلزل بود و تمام تلّها از جا متحرّك می‌شد. | .24 |
| نظر كردم و اینك آدمی نبود و تمامی مرغان هوا فرار كرده بودند. | .25 |
| نظر كردم و اینك بوستانها بیابان گردیده و همه شهرها از حضور خداوند و از حدّت خشم وی خراب شده بود. | .26 |
| زیرا خداوند چنین می‌گوید: «تمامی زمین خراب خواهد شد لیكن آن را بالكلّ فانی نخواهم ساخت. | .27 |
| از این سبب جهان ماتم خواهد گرفت و آسمان از بالا سیاه خواهد شد زیرا كه این را گفتم و اراده نمودم و پشیمان نخواهم شد و از آن بازگشت نخواهم نمود.» | .28 |
| از آواز سواران و تیراندازان تمام اهل شهر فرار می‌كنند و به جنگلها داخل می‌شوند و بر صخره‌ها برمی‌آیند و تمامی شهرها ترك شده، احدی در آنها ساكن نمی‌شود. | .29 |
| و تو حینی كه غارت شوی چه خواهی كرد؟ اگر چه خویشتن را به قرمز ملبّس سازی و به زیورهای طلا بیارایی و چشمان خودرا از سرمه جلا دهی لیكن خود را عبث زیبایی داده‌ای چونكه یاران تو تو را خوار شمرده، قصد جان تو دارند. | .30 |
| زیرا كه آوازی شنیدم مثل آواز زنی كه درد زه دارد و تنگی مثل زنی كه نخست زاده خویش را بزاید یعنی آواز دختر صهیون را كه آه می‌كشد و دستهای خود را دراز كرده، می‌گوید: وای بر من زیرا كه جان من به سبب قاتلان بیهوش شده است. | .31 |
| ← Jeremiah 4/52 → |