| ← Isaiah 8/66 → |
| و خداوند مرا گفت: «لوحی بزرگ به جهت خود بگیر و بر آن با قلم انسان برای مهیر شلال حاش بز بنویس. | .1 |
| و من شهود امین یعنی اوریای كاهن و زكریا ابن یبَركیا را به جهت خود برای شهادت می‌گیرم.» | .2 |
| پس من به نبیه نزدیكی كردم و او حامله شده، پسری زایید. آنگاه خداوند به من گفت: «او را مَهیر شَلال حاش بَز بنام، | .3 |
| زیرا قبل از آنكه طفل‌بتواند ای پدرم و ای مادرم بگوید، اموال دمشق و غنیمت سامره را پیش پادشاه آشور به یغما خواهند برد.» | .4 |
| و خداوند بار دیگر مرا باز خطاب كرده، گفت: | .5 |
| «چونكه این قوم آبهای شیلوه را كه به ملایمت جاری می‌شود خوار شمرده، از رصین و پسر رملیا مسرور شده‌اند، | .6 |
| بنابراین اینك خداوند آبهای زورآور بسیار نهر یعنی پادشاه آشور و تمامی حشمت او را بر ایشان برخواهد آورد و او از جمیع جویهای خود برخواهد آمد و از تمامی كناره‌های خویش سرشار خواهد شد، | .7 |
| و بر یهودا تجاوز نموده، سیلان كرده، عبور خواهد نمود تا آنكه به گردنها برسد و بالهای خود را پهن كرده، طول و عرض ولایتت را ای عمّانوئیل پر خواهد ساخت.» | .8 |
| به هیجان آیید ای قومها و شكست خواهید یافت و گوش گیرید ای اقصای زمین و كمر خود را ببندید و شكست خواهید یافت. كمر خود را ببندید و شكست خواهید یافت. | .9 |
| با هم مشورت كنید و باطل خواهد شد و سخن گویید و بجا آورده نخواهد شد زیرا خدا با ما است. | .10 |
| چونكه خداوند با دست قوّی به من چنین گفت و مرا تعلیم داد كه به راه این قوم سلوك ننمایم و گفت: | .11 |
| «هرآنچه را كه این قوم فتنه می‌نامند، شما آن را فتنه ننامید و از ترس ایشان ترسان و خائف مباشید. | .12 |
| یهوه صبایوت را تقدیس نمایید و او ترس و خوف شما باشد. | .13 |
| و او (برای شما) مكان مقدّس خواهد بود امّا برای هردو خاندان اسرائیل سنگ مصادم و صخره لغزش دهنده و برای ساكنان اورشلیم دام و تله. | .14 |
| و بسیاری از ایشان لغزش خورده، خواهند افتاد و شكسته شده و بدام افتاده، گرفتار خواهند گردید.» | .15 |
| شهادت را به هم بپیچ و شریعت را در شاگردانم مختوم ساز. | .16 |
| و من برای خداوند كه روی خود را از خاندان یعقوب مخفی می‌سازد انتظار كشیده، امیدوار او خواهم بود. | .17 |
| اینك من و پسرانی كه خداوند به من داده است، از جانب یهوه صبایوت كه در كوه صهیون ساكن است به جهت اسرائیل آیات و علامات هستیم. | .18 |
| و چون ایشان به شما گویند كه از اصحاب اجنّه و جادوگرانی كه جیك جیك و زمزم می‌كنند سؤال كنید، (گویید) «آیا قوم از خدای خود سؤال ننمایند و آیا از مردگان به جهت زندگان سؤال باید نمود؟» | .19 |
| به شریعت و شهادت (توجّه نمایید) واگر موافق این كلام سخن نگویند، پس برای ایشان روشنایی نخواهد بود. | .20 |
| و با عُسرت و گرسنگی در آن خواهند گشت و هنگامی كه گرسنه شوند خویشتن را مشوّش خواهند ساخت و پادشاه و خدای خود را لعنت كرده، به بالا خواهند نگریست. | .21 |
| و به زمین نظر خواهند انداخت و اینك تنگی و تاریكی و ظلمتِ پریشانی خواهد بود و به تاریكی غلیظ رانده خواهند شد. | .22 |
| ← Isaiah 8/66 → |