| ← Isaiah 59/66 → |
| هان دست خداوند كوتاه نیست تا نرهاند و گوش او سنگین نی تا نشنود. | .1 |
| لیكن خطایای شما در میان شما و خدای شما حایل شده است و گناهان شما روی او را از شما پوشانیده است تا نشنود. | .2 |
| زیرا كه دستهای شما به خون و انگشتهای شما به شرارت آلوده شده است. لبهای شما به دروغ تكلّم می‌نماید و زبانهای شما به شرارت تنطّق می‌كند. | .3 |
| احدی به عدالت دعوی نمی‌كند و هیچكس به راستی داوری نمی‌نماید. به بطالت توكّل دارند و به دروغ تكلّم می‌نمایند. به ظلم حامله شده، شرارت را می‌زایند. | .4 |
| از تخمهای افعی بچه برمی‌آورند و پرده عنكبوت می‌بافند. هركه از تخمهای ایشان بخورد می‌میرد و آن چون شكسته گردد افعی بیرون می‌آید. | .5 |
| پرده‌های ایشان لباس نخواهد شد و خویشتن را از اعمال خود نخواهند پوشانید زیرا كه اعمال ایشان اعمال شرارت است و عمل ظلم در دستهای ایشان است. | .6 |
| پایهای ایشان برای بدی دوان و به جهت ریختن خون بی‌گناهان شتابان است. افكار ایشان افكار شرارت است و در راههای ایشان ویرانی و خرابی است. | .7 |
| طریق‌سلامتی را نمی‌دانند و در راههای ایشان انصاف نیست. جادهّهای كج برای خود ساخته‌اند و هر كه در آنها سالك باشد سلامتی را نخواهد دانست. | .8 |
| بنابراین انصاف از ما دور شده است و عدالت به ما نمی‌رسد. انتظار نور می‌كشیم و اینك ظلمت است و منتظر روشنایی هستیم، امّا در تاریكی غلیظ سالك می‌باشیم. | .9 |
| و مثل كوران برای دیوار تلمّس می‌نماییم و مانند بی‌چشمان كورانه راه می‌رویم. در وقت ظهر مثل شام لغزش می‌خوریم و در میان تندرستان مانند مردگانیم. | .10 |
| جمیع ما مثل خرسها صدا می‌كنیم و مانند فاخته‌ها ناله می‌نماییم، برای انصاف انتظار می‌كشیم و نیست و برای نجات و از ما دور می‌شود. | .11 |
| زیرا كه خطایای ما به حضور تو بسیار شده و گناهان ما به ضدّ ما شهادت می‌دهد چونكه خطایای ما با ما است و گناهان خود را می‌دانیم. | .12 |
| مرتدّ شده، خداوند را انكار نمودیم. از پیروی خدای خود انحراف ورزیدیم به ظلم و فتنه تكلّم كردیم و به سخنان كذب حامله شده، از دل آنها را تنطّق نمودیم. | .13 |
| و انصاف به عقب رانده شده و عدالت از ما دور ایستاده است زیرا كه راستی در كوچه‌ها افتاده است و استقامت نمی‌تواند داخل شود. | .14 |
| و راستی مفقود شده است و هر كه از بدی اجتناب نماید خود را به یغما می‌سپارد. و چون خداوند این را دید در نظر او بد آمد كه انصاف وجود نداشت. | .15 |
| و او دید كه كسی نبود و تعجّب نمود كه شفاعت كننده‌ای وجود نداشت؛ از این جهت بازوی وی برای او نجات آورد و عدالت او وی را دستگیری نمود. | .16 |
| پس عدالت‌را مثل زره پوشید و خود نجات را بر سر خویش نهاد. و جامه انتقام را به جای لباس در بر كرد و غیرت را مثل ردا پوشید. | .17 |
| بر وفق اعمال ایشان، ایشان را جزا خواهد داد. به خصمان خود حدّت خشم را و به دشمنان خویش مكافات و به جزایر پاداش را خواهد رسانید. | .18 |
| و از طرف مغرب از نام یهوه و از طلوع آفتاب از جلال وی خواهند ترسید زیرا كه او مثل نهر سرشاری كه باد خداوند آن را براند خواهد آمد. | .19 |
| و خداوند می‌گوید كه نجات دهنده‌ای برای صهیون و برای آنانی كه در یعقوب از معصیت بازگشت نمایند خواهد آمد. | .20 |
| و خداوند می‌گوید: امّا عهد من با ایشان این است كه روح من كه بر تو است و كلام من كه در دهان تو گذاشته‌ام از دهان تو و از دهان ذرّیت تو و از دهان ذرّیت ذرّیت تو دور نخواهد شد. خداوند می‌گوید: از الا´ن و تا ابدالا´باد. | .21 |
| ← Isaiah 59/66 → |