| ← Isaiah 42/66 → |
| اینك بنده من كه او را دستگیری نمودم و برگزیده من كه جانم از او خشنود است، من روح خود را بر او مینهم تا انصاف را برای امّتها صادر سازد. | .1 |
| او فریاد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود و آن را در كوچهها نخواهد شنوانید. | .2 |
| نی خرد شده را نخواهد شكست و فتیله ضعیف را خاموش نخواهد ساخت تا عدالت را به راستی صادر گرداند. | .3 |
| او ضعیف نخواهد گردید و منكسر نخواهد شد تا انصاف را بر زمین قرار دهد و جزیرهها منتظر شریعت او باشند. | .4 |
| خدا یهوه كه آسمانها را آفرید و آنها را پهن كرد و زمین و نتایج آن را گسترانید و نفس را به قومی كه در آن باشند و روح را بر آنانی كه در آن سالكند میدهد، چنین میگوید: | .5 |
| «من كه یهوه هستم تو را به عدالت خواندهام و دست تو را گرفته، تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و نور امّتها خواهم گردانید. | .6 |
| تا چشمان كوران را بگشایی و اسیران را از زندان و نشینندگان در ظلمت را از محبس بیرون آوری. | .7 |
| من یهوه هستم و اسم من همین است. و جلال خود را به كسی دیگر و ستایش خویش را به بتهای تراشیده نخواهم داد. | .8 |
| اینك وقایع نخستین واقع شد و من از چیزهای نو اعلام میكنم و قبل از آنكه بوجود آید شما را از آنها خبر میدهم.» | .9 |
| ای شما كه به دریا فرود میروید، و ایآنچه در آن است! ای جزیرهها و ساكنان آنها سرود نو را به خداوند و ستایش وی را از اقصای زمین بسرایید! | .10 |
| صحرا و شهرهایش و قریههایی كه اهل قیدار در آنها ساكن باشند آواز خود را بلند نمایند و ساكنان سالع ترنّم نموده، از قله كوهها نعره زنند! | .11 |
| برای خداوند جلال را توصیف نمایند و تسبیح او را در جزیرهها بخوانند! | .12 |
| خداوند مثل جبّار بیرون میآید و مانند مرد جنگی غیرت خویش را برمیانگیزاند. فریاد كرده، نعره خواهد زد و بر دشمنان خویش غلبه خواهد نمود. | .13 |
| از زمان قدیم خاموش و ساكت مانده، خودداری نمودم. الا´ن مثل زنی كه میزاید، نعره خواهم زد و دم زده، آه خواهم كشید. | .14 |
| كوهها و تلّها را خراب كرده، تمامی گیاه آنها را خشك خواهم ساخت و نهرها را جزایر خواهم گردانید و بركهها را خشك خواهم ساخت. | .15 |
| و كوران را به راهی كه ندانستهاند رهبری نموده، ایشان را به طریقهایی كه عارف نیستند هدایت خواهم نمود. ظلمت را پیش ایشان به نور و كجی را به راستی مبدّل خواهم ساخت. این كارها را بجا آورده، ایشان را رها نخواهم نمود. | .16 |
| آنانی كه بر بتهای تراشیده اعتماد دارند و به اصنام ریخته شده میگویند كه خدایان ما شمایید، به عقب برگردانیده، بسیار خجل خواهند شد. | .17 |
| ای كران بشنوید و ای كوران نظر كنید تا ببینید. | .18 |
| كیست كه مثل بنده من كور باشد و كیست كه كر باشد مثل رسول من كه میفرستم؟كیست كه كور باشد، مثل مُسلِم من و كور مانند بنده خداوند ؟ | .19 |
| چیزهای بسیار میبینی امّا نگاه نمیداری. گوشها را میگشاید لیكن خود نمیشنود. | .20 |
| خداوند را به خاطر عدل خود پسند آمد كه شریعت خویش را تعظیم و تكریم نماید. | .21 |
| لیكن اینان قوم غارت و تاراج شدهاند و جمیع ایشان در حفرهها صید شده و در زندانها مخفی گردیدهاند. ایشان غارت شده و رهانندهای نیست. تاراج گشته و كسی نمیگوید كه باز ده. | .22 |
| كیست در میان شما كه به این گوش دهد و توجه نموده، برای زمان آینده بشنود؟ | .23 |
| كیست كه یعقوب را به تاراج و اسرائیل را به غارت تسلیم نمود؟ آیا خداوند نبود كه به او گناه ورزیدیم چونكه ایشان به راههای او نخواستند سلوك نمایند و شریعت او را اطاعت ننمودند؟ | .24 |
| بنابراین حدّت غضب خود و شدّت جنگ را بر ایشان ریخت و آن ایشان را از هر طرف مشتعل ساخت و ندانستند و ایشان را سوزانید امّا تفكّر ننمودند. | .25 |
| ← Isaiah 42/66 → |