| ← Isaiah 40/66 → |
| تسلّی دهید! قوم مرا تسلّی دهید! خدای شما می‌گوید: | .1 |
| سخنان دلاویز به اورشلیم گویید و اورا ندا كنید كه اجتهاد او تمام شده و گناه وی آمرزیده گردیده، و از دست خداوند برای تمامی گناهانش دو چندان یافته است. | .2 |
| صدای ندا كننده‌ای در بیابان، راه خداوند را مهیا سازید و طریقی برای خدای ما در صحرا راست نمایید. | .3 |
| هر درّه‌ای برافراشته و هر كوه و تلّی پست خواهد شد؛ و كجیها راست و ناهمواریها هموار خواهد گردید. | .4 |
| و جلال خداوند مكشوف گشته، تمامی بشر آن را با هم خواهند دید زیرا كه دهان خداوند این را گفته است. | .5 |
| هاتفی می‌گوید: «ندا كن.» وی گفت: «چه چیز را ندا كنم؟ تمامی بشر گیاه است و همگی زیبایی‌اش مثل گل صحرا. | .6 |
| گیاه خشك و گلش‌پژمرده می‌شود زیرا نفخه خداوند بر آن دمیده می‌شود. البتّه مردمان گیاه هستند. | .7 |
| گیاه خشك شد و گل پژمرده گردید، لیكن كلام خدای ما تا ابدالا´باد استوار خواهد ماند.» | .8 |
| ای صهیون كه بشارت می‌دهی به كوه بلند برآی! و ای اورشلیم كه بشارت می‌دهی آوازت را با قوّت بلند كن! آن را بلند كن و مترس و به شهرهای یهودا بگو كه «هان خدای شما است!» | .9 |
| اینك خداوند یهوه با قوّت می‌آید و بازوی وی برایش حكمرانی می‌نماید. اینك اجرت او با وی است و عقوبت وی پیش روی او می‌آید. | .10 |
| او مثل شبانْ گله خود را خواهد چرانید و به بازوی خود بره‌ها را جمع كرده، به آغوش خویش خواهد گرفت و شیر دهندگان را به ملایمت رهبری خواهد كرد. | .11 |
| كیست كه آبها را به كف دست خود پیموده و افلاك را با وجب اندازه كرده و غبار زمین را در كیل گنجانیده و كوهها را به قپان و تلّها را به ترازو وزن نموده است؟ | .12 |
| كیست كه روح خداوند را قانون داده یا مشیر او بوده او را تعلیم داده باشد. | .13 |
| او از كه مشورت خواست تا به او فهم بخشد و طریق راستی را به او بیاموزد؟ و كیست كه او را معرفت آموخت و راه فطانت را به او تعلیم داد؟ | .14 |
| اینك امّت‌ها مثل قطره دلو و مانند غبار میزان شمرده می‌شوند. اینك جزیره‌ها را مثل گَرْد برمی‌دارد. | .15 |
| و لبنان به جهت هیزم كافی نیست و حیواناتش برای قربانی سوختنی كفایت نمی‌كند. | .16 |
| تمامی امّت‌ها بنظر وی هیچ‌اند و از عدم و بطالت نزد وی كمتر می‌نمایند. | .17 |
| پس خدا را به كه تشبیه می‌كنید وكدام شبه را با او برابر می‌توانید كرد؟ | .18 |
| صنعتگر بت را می‌ریزد و زرگر آن را به طلا می‌پوشاند، و زنجیرهای نقره برایش می‌ریزد. | .19 |
| كسی كه استطاعت چنین هدایا نداشته باشد، درختی را كه نمی‌پوسد اختیار می‌كند و صنعتگر ماهری را می‌طلبد تا بتی را كه متحرّك نشود برای او بسازد. | .20 |
| آیا ندانسته ونشنیده‌اید و از ابتدا به شما خبر داده نشده است و از بنیاد زمین نفهمیده‌اید؟ | .21 |
| او است كه بر كره زمین نشسته است و ساكنانش مثل ملخ می‌باشند. اوست كه آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سكونت پهن می‌كند. | .22 |
| كه امیران را لاشی می‌گرداند و داوران جهان را مانند بطالت می‌سازد. | .23 |
| هنوز غرس نشده و كاشته نگردیده‌اند و تنه آنها هنوز در زمین ریشه نزده است، كه فقط بر آنها می‌دمد و پژمرده می‌شوند و گرد باد آنها را مثل كاه می‌رباید. | .24 |
| پس مرا به كه تشبیه می‌كنید تا با وی مساوی باشم؟ قدّوس می‌گوید: | .25 |
| چشمان خود را به علیین برافراشته ببینید. كیست كه اینها را آفرید و كیست كه لشكر اینها را بشماره بیرون آورده، جمیع آنها را بنام می‌خواند؟ از كثرت قوّت و از عظمت توانایی وی یكی از آنها گم نخواهد شد. | .26 |
| ای یعقوب چرا فكر می‌كنی و ای اسرائیل چرا می‌گویی: «راه من از خداوند مخفی است و خدای من انصاف مرا از دست داده است.» | .27 |
| آیا ندانسته و نشنیده‌ای كه خدای سرمدی یهوه آفریننده اقصای زمین درمانده و خسته نمی‌شود و فهم او را تفحّص نتوان كرد؟ | .28 |
| ضعیفان را قوّت می‌بخشد و ناتوانان را قدرت‌زیاده عطا می‌نماید. | .29 |
| حتّی جوانان هم درمانده و خسته می‌گردند و شجاعان بكلّی می‌افتند. | .30 |
| امّا آنانی كه منتظر خداوند می‌باشند قوّت تازه خواهند یافت و مثل عقاب پرواز خواهند كرد. خواهند دوید و خسته نخواهند شد. خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید. | .31 |
| ← Isaiah 40/66 → |