| ← Ezekiel 37/48 → |
| دست خداوند بر من فرود آمده، مرا در روح خداوند بیرون برد و در همواری قرار داد و آن از استخوانها پر بود. | .1 |
| و مرا به هر طرف آنها گردانید. و اینك آنها بر روی همواری بی‌نهایت زیاده و بسیار خشك بود. | .2 |
| و او مرا گفت: «ای پسر انسان آیا می‌شود كه این استخوانها زنده گردد؟» گفتم: «ای خداوند یهوه تو می‌دانی.» | .3 |
| پس مرا فرمود: «براین استخوانها نبوّت نموده، به اینها بگو: ای استخوانهای خشك كلام خداوند را بشنوید! | .4 |
| خداوند یهوه به این استخوانها چنین می‌گوید: اینك من روح به شما درمی‌آورم تا زنده شوید. | .5 |
| و پیه‌ها بر شما خواهم نهاد و گوشت بر شما خواهم آورد و شما را به پوست خواهم پوشانید و در شما روح خواهم نهاد تا زنده شوید. پس خواهید دانست كه من یهوه هستم.» | .6 |
| پس من چنانكه مأمور شدم نبوّت كردم. و چون نبوّت نمودم، آوازی مسموع گردید. و اینك تزلزلی واقع شد و استخوانها به یكدیگر یعنی هر استخوانی به استخوانش نزدیك شد. | .7 |
| و نگریستم و اینك پیه‌ها و گوشت به آنها برآمد و پوست آنها را از بالا پوشانید. امّا در آنها روح نبود. | .8 |
| پس او مرا گفت: «بر روح نبوّت نما! ای پسر انسان بر روح نبوّت كرده، بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید كه ای روح از بادهای اربع بیا و به این كشتگان بدم تا ایشان زنده‌شوند.» | .9 |
| پس چنانكه مرا امر فرمود، نبوّت نمودم. و روح به آنها داخل شد و آنها زنده گشته، بر پایهای خود لشكر بی‌نهایت عظیمی ایستادند. | .10 |
| و او مرا گفت: «ای پسر انسان این استخوانها تمامی خاندان اسرائیل می‌باشند. اینك ایشان می‌گویند: استخوانهای ما خشك شد و امید ما ضایع گردید و خودمان منقطع گشتیم. | .11 |
| لهذا نبوّت كرده، به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینك من قبرهای شما را می‌گشایم. و شما را ای قوم من از قبرهای شما درآورده، به زمین اسرائیل خواهم آورد. | .12 |
| و ای قوم من چون قبرهای شما را بگشایم و شما را از قبرهای شما بیرون آورم، آنگاه خواهید دانست كه من یهوه هستم. | .13 |
| و روح خود را در شما خواهم نهاد تا زنده شوید. و شما را در زمین خودتان مقیم خواهم ساخت. پس خواهید دانست كه من یهوه تكلّم نموده و بعمل آورده‌ام. قول خداوند این است.» | .14 |
| و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | .15 |
| «و تو ای پسر انسان یك عصا برای خود بگیر و بر آن بنویس "برای یهودا و برای بنی‌اسرائیل رفقای وی." پس عصای دیگر بگیر و بر آن بنویس "برای یوسف عصای افرایم و تمامی خاندان اسرائیل رفقای وی." | .16 |
| و آنها را برای خودت با یكدیگر یك عصا ساز تا در دستت یك باشد. | .17 |
| و چون ابناء قومت تو را خطاب كرده، گویند: آیا ما را خبر نمی‌دهی كه از این كارها مقصود تو چیست؟ | .18 |
| آنگاه به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینك من عصای یوسف را كه در دست افرایم است و اسباط اسرائیل را كه رفقای وی‌اند،خواهم گرفت و آنها را با وی یعنی با عصای یهودا خواهم پیوست و آنها را یك عصا خواهم ساخت و در دستم یك خواهد شد. | .19 |
| پس آن عصاها كه بر آنها نوشتی در دست تو در نظر ایشان باشد. | .20 |
| و به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: اینك من بنی‌اسرائیل را از میان امّت‌هایی كه به آنها رفته‌اند گرفته، ایشان را از هر طرف جمع خواهم كرد و ایشان را به زمین خودشان خواهم آورد. | .21 |
| و ایشان را در آن زمین بر كوههای اسرائیل یك امّت خواهم ساخت. و یك پادشاه بر جمیع ایشان سلطنت خواهد نمود و دیگر دو امّت نخواهند بود و دیگر به دو مملكت تقسیم نخواهند شد. | .22 |
| و خویشتن را دیگر به بتها و رجاسات و همه معصیت‌های خود نجس نخواهند ساخت. بلكه ایشان را از جمیع مساكن ایشان كه در آنها گناه ورزیده‌اند نجات داده، ایشان را طاهر خواهم ساخت. و ایشان قوم من خواهند بود و من خدای ایشان خواهم بود. | .23 |
| و بنده من داود، پادشاه ایشان خواهد بود. و یك شبان برای جمیع ایشان خواهد بود. و به احكام من سلوك نموده و فرایض مرا نگاه داشته، آنها را بجا خواهند آورد. | .24 |
| و در زمینی كه به بنده خود یعقوب دادم و پدران ایشان در آن ساكن می‌بودند، ساكن خواهند شد. و ایشان و پسران ایشان و پسران پسران ایشان تا به ابد در آن سكونت خواهند نمود و بنده من داود تا ابدالا´باد رئیس ایشان خواهد بود. | .25 |
| و با ایشان عهد سلامتی خواهم بست كه برای ایشان عهد جاودانی خواهد بود و ایشان را مقیم ساخته، خواهم افزود و مَقْدَس خویش را تا ابدالا´باد درمیان ایشان قرار خواهم داد. | .26 |
| و مسكن من بر ایشان خواهد بود و من خدای ایشان خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود. | .27 |
| پس چون مَقْدس من در میان ایشان تا به ابد بر قرار بوده باشد، آنگاه امّت‌ها خواهند دانست كه من یهوه هستم كه اسرائیل را تقدیس می‌نمایم.» | .28 |
| ← Ezekiel 37/48 → |