← Ezekiel 22/48 → |
و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | .1 |
«ای پسر انسان آیا داوری خواهی نمود؟ آیا بر شهر خونریز داوری خواهی نمود؟ پس آن را از همه رجاساتش آگاه ساز. | .2 |
و بگو خداوند یهوه چنین میفرماید: ای شهری كه خون را در میان خودت میریزی تا اجل تو برسد! ای كه بتها را به ضدّ خود ساخته، خویشتن را نجس نمودهای! | .3 |
به سبب خونی كه ریختهای مجرم شدهای و به سبب بتهایی كه ساختهای نجس گردیدهای. لهذا اجل خویش را نزدیك آورده، به انتهای سالهای خود رسیدهای. لهذا تو را نزد امّتها عار و نزد جمیع كشورها مسخره گردانیدهام. | .4 |
ای پلید نام! و ای پر فتنه! آنانی كه به تو نزدیك و آنانی كه از تو دورند بر تو سُخریه خواهند نمود. | .5 |
اینك سرورانِ اسرائیل، هر كس به قدر قوّت خویش مرتكب خونریزی در میان تو میبودند. | .6 |
پدر و مادر را در میان تو اهانت نمودند. و غریبان را در میان تو مظلوم ساختند و بر یتیمان و بیوهزنان در میان تو ستم نمودند. | .7 |
و تو مَقْدَسهای مرا خوار شمرده، سَبَّتهای مرا بیعصمت نمودی. | .8 |
و بعضی در میان تو به جهت ریختن خون، نمّامی مینمودند و بر كوهها در میان تو غذا میخوردند و در میان تو مرتكب قباحت میشدند. | .9 |
و عورت پدران را در میان تومنكشف میساختند. و زنان حایض را در میان تو بیعصمت مینمودند. | .10 |
یكی در میان تو با زن همسایه خود عمل زشت نمود. و دیگری عروس خویش را به جور بیعصمت كرد. و دیگری خواهرش، یعنی دختر پدر خود را ذلیل ساخت. | .11 |
و در میان تو به جهت ریختن خون رشوه خوردند و سود و ربح گرفتند. و تو مال همسایه خود را به زور غصب كردی و مرا فراموش نمودی. قول خداوند یهوه این است. | .12 |
لهذا هان من به سبب حرص تو كه مرتكب آن شدهای و به سبب خونی كه در میان خودت ریختهای، دستهای خود را به هم میزنم. | .13 |
پس در ایامی كه من به تو مكافات رسانم آیا دلت قوی و دستهایت محكم خواهد بود؟ من كه یهوه هستم تكلّم نمودم و بعمل خواهم آورد. | .14 |
و تو را در میان امّتها پراكنده و در میان كشورها متفرّق ساخته، نجاسات تو را از میانت نابود خواهم ساخت. | .15 |
و به نظر امّتها بیعصمت خواهی شد و خواهی دانست كه من یهوه هستم.» | .16 |
و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | .17 |
«ای پسر انسان خاندان اسرائیل نزد من دُرْد شدهاند و جمیع ایشان مس و روی و آهن و سرب در میان كوره و دُرْد نقره شدهاند. | .18 |
بنابراین خداوند یهوه چنین میگوید: چونكه همگی شما دُرْد شدهاید، لهذا من شما را در میان اورشلیم جمع خواهم نمود. | .19 |
چنانكه نقره و مس و آهن و سرب و روی را در میان كوره جمع كرده، آتش بر آنها میدمند تا گداخته شود، همچنان من شما را در غضب و حدّت خشم خویش جمع كرده، در آن خواهم نهاد و شما را خواهم گداخت. | .20 |
و شما را جمع كرده، آتش غضب خود را بر شما خواهم دمید كه در میانش گداخته شوید. | .21 |
چنانكه نقره در میان كوره گداخته میشود، همچنان شما در میانش گداخته خواهید شد و خواهید دانست كه من یهوه حدّت خشم خویش را بر شما ریختهام.» | .22 |
و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | .23 |
«ای پسر انسان او را بگو: تو زمینی هستی كه طاهر نخواهی شد. و باران در روز غضب بر تو نخواهد بارید. | .24 |
فتنه انبیای آن در میانش میباشد. ایشان مثل شیر غرّان كه شكار را میدرد، جانها را میخورند. و گنجها و نفایس را میبرند. و بیوهزنان را در میانش زیاد میسازند. | .25 |
كاهنانش به شریعت من مخالفت ورزیده، موقوفات مرا حلال میسازند. و در میان مقدّس و غیر مقدّس تمیز نمیدهند و در میان نجس و طاهر فرق نمیگذارند. و چشمان خود را از سَبَّتهای من میپوشانند و من در میان ایشان بیحرمت گردیدهام. | .26 |
سرورانش مانند گرگان درنده خون میریزند و جانها را هلاك مینمایند تا سود ناحقّ ببرند. | .27 |
و انبیایش ایشان را به گِلِ ملاط اندود نموده، رؤیاهای باطل میبینند و برای ایشان تفأّل دروغ زده، میگویند كه خداوند یهوه چنین گفته است با آنكه یهوه تكلّم ننموده. | .28 |
و قوم زمین به شدّت ظلم نموده و مال یكدیگر را غصب كردهاند. و بر فقیران و مسكینان جفا نموده، غریبان را به بیانصافی مظلوم ساختهاند. | .29 |
و من در میان ایشان كسی را طلبیدم كه دیوار را بنا نماید و برای زمین به حضور من در شكاف بایستد تا آن را خراب ننمایم، امّا كسی را نیافتم. | .30 |
پس خداوند یهوه میگوید: خشم خود را بر ایشان ریختهام و ایشان را به آتش غضب خویش هلاك ساخته، طریق ایشان را بر سر ایشان وارد آوردهام.» | .31 |
← Ezekiel 22/48 → |