| ← Deuteronomy 6/34 → |
| و این است اوامر و فرایض و احكامی كه یهُوَه، خدای شما، امر فرمود كه به شما تعلیم داده شود، تا آنها را در زمینی كه شما بسوی آن برای تصرفش عبور می‌كنید، بجا آورید. | .1 |
| و تا از یهُوَه خدای خود ترسان شده، جمیع فرایض و اوامر او را كه من به شما امر می‌فرمایم نگاه داری، تو و پسرت و پسر پسرت، در تمامی ایام عمرت و تا عمر تو دراز شود. | .2 |
| پس ای اسرائیل بشنو، وبه عمل نمودنِ آن متوجه باش، تا برای تو نیكو باشد، و بسیار افزوده شوی در زمینی كه به شیر و شهد جاری است، چنانكه یهُوَه خدای پدرانت تو را وعده داده است. | .3 |
| ای اسرائیل بشنو، یهُوَه، خدای ما، یهُوَه واحد است. | .4 |
| پس یهُوَه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما. | .5 |
| و این سخنانی كه من امروز تو را امر می‌فرمایم، بر دل تو باشد. | .6 |
| و آنها را به پسرانت به دقت تعلیم نما، و حین نشستنت در خانه، و رفتنت به راه، و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نما. | .7 |
| و آنها را بردست خود برای علامت ببند، و در میان چشمانت عصابه باشد. | .8 |
| و آنها را بر باهوهای در خانه‌ات و بر دروازه‌هایت بنویس. | .9 |
| و چون یهُوَه، خدایت، تو را به زمینی كه برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خُوْرد كه به تو بدهد، درآوَرَد، به شهرهای بزرگ و خوشنمایی كه تو بنا نكرده‌ای، | .10 |
| و به خانه‌های پر از هر چیز نیكو كه پر نكرده‌ای، و حوضهای كنده شده‌ای كه نكنده‌ای، و تاكستانها و باغهای زیتونی كه غرس ننموده‌ای، و از آنها خورده، سیر شدی، | .11 |
| آنگاه با حذر باش مبادا خداوند را كه تو را از زمین مصر، از خانه بندگی بیرون آورْد، فراموش كنی. | .12 |
| از یهُوَه خدای خود بترس و او را عبادت نما و به نام او قسم بخور. | .13 |
| خدایان دیگر را از خدایان طوایفی كه به اطراف تو می‌باشند، پیروی منمایید. | .14 |
| زیرا یهُوَه خدای تو در میان تو خدای غیور است، مبادا غضب یهُوَه،خدایت، برتو افروخته شود، و تو را از روی زمین هلاك سازد. | .15 |
| یهُوَه خدای خود را میازمایید، چنانكه او را در مسّا آزمودید. | .16 |
| توجه نمایید تا اوامر یهُوَه خدای خود را و شهادات و فرایض او را كه به شما امر فرموده است، نگاه دارید. | .17 |
| و آنچه در نظر خداوند راست و نیكوست، به عمل آور تا برای تو نیكو شود، و داخل شده آن زمین نیكو را كه خداوند برای پدرانت قسم خورد به تصرف آوری. | .18 |
| و تا جمیع دشمنانت را از حضورت اخراج نماید، چنانكه خداوند گفته است. | .19 |
| چون پسر تو در ایام آینده از تو سؤال نموده، گوید كه مراد از این شهادات و فرایض و احكامی كه یهُوَه خدای ما به شما امر فرموده است، چیست؟ | .20 |
| پس به پسر خود بگو: ما در مصر غلام فرعون بودیم، و خداوند ما را از مصر با دست قوی بیرون آورد. | .21 |
| و خداوند آیات و معجزات عظیم و ردی بر مصر و فرعون و تمامی اهل خانه او در نظر ما ظاهر ساخت. | .22 |
| و ما را از آنجا بیرون آورد تا ما را به زمینی كه برای پدران ما قسم خورد كه به ما بدهد، درآورد. | .23 |
| و خداوند ما را مأمور داشت كه تمام این فرایض را بجا آورده، از یهُوَه خدای خود بترسیم، تا برای ما همیشه نیكو باشد و ما را زنده نگاه دارد، چنانكه تا امروز شده است. | .24 |
| و برای ما عدالت خواهد بود كه متوجه شویم كه جمیع این اوامر را به حضور یهُوَه خدای خود بجا آوریم، چنانكه ما را امر فرموده است. | .25 |
| ← Deuteronomy 6/34 → |