| ← Deuteronomy 31/34 → |
| و موسی رفته، این سخنان را به تمامی اسرائیل بیان كرد، | .1 |
| و به ایشان گفت: «من امروز صد و بیست ساله هستم و دیگر طاقت خروج و دخول ندارم، و خداوند به من گفته است كه از این اردن عبور نخواهی كرد. | .2 |
| یهُوَه خدای تو، خود به حضور تو عبور خواهد كرد، و او این امت‌ها را از حضور تو هلاك خواهد ساخت، تا آنها را به تصرف آوری، و یوشع نیز پیش روی تو عبور خواهد نمود چنانكه خداوند گفته است. | .3 |
| و خداوند چنانكه به سیحون و عوج، دو پادشاه اموریان، كه هلاك ساخت و به زمین ایشان عمل نمود، به اینها نیز رفتار خواهد كرد. | .4 |
| پس چون خداوند ایشان را به دست شما تسلیم كند، شما با ایشان موافق تمامی حكمی كه به شما امر فرمودم، رفتار نمایید. | .5 |
| قوی و دلیر باشید و از ایشان ترسان و هراسان مباشید، زیرا یهُوَه،خدایت، خود با تو می‌رود و تو را وا نخواهد گذاشت و ترك نخواهد نمود.» | .6 |
| و موسی یوشع را خوانده، در نظـر تمامی اسرائیل به او گفت: «قوی و دلیر بـاش زیرا كه تو با این قوم به زمینـی كه خداوند برای پـدران ایشـان قسم خورد كه به ایشان بدهد داخل خواهی شد، و تو آن را برای ایشـان تقسیم خواهی نمود. | .7 |
| و خداوند خود پیش روی تو می‌رود. او با تو خواهد بود و تو را وانخواهد گذاشت و ترك نخواهد نمود. پس ترسان و هراسان مباش.» | .8 |
| و موسی این تورات را نوشته، آن را به بنی‌لاوی كَهَنه كه تابوت عهد خداوند را برمی‌داشتند و به جمیع مشایخ اسرائیل سپرد. | .9 |
| و موسی ایشان را امر فرموده، گفت: «كه در آخر هر هفت سال، در وقتِ معینِ سالِ انفكاك در عید خیمه‌ها، | .10 |
| چون جمیع اسرائیل بیایند تا به حضور یهُوَه خدای تو در مكانی كه او برگزیند حاضر شوند، آنگاه این تورات را پیش جمیع اسرائیل در سمع ایشان بخوان. | .11 |
| قوم را از مردان و زنان و اطفال و غریبانی كه در دروازه‌های تو باشند جمع كن تا بشنوند، و تعلیم یافته، از یهُوَه خدای شما بترسند و به عمل نمودن جمیع سخنان این تورات هوشیار باشند. | .12 |
| و تا پسران ایشان كه ندانسته‌اند، بشنوند، و تعلیم یابند، تا مادامی كه شما بر زمینی كه برای تصرفش از اردن عبور می‌كنید زنده باشید، از یهُوَه خدای شما بترسند.» | .13 |
| و خداوند به موسی گفت: «اینك ایام مردن تو نزدیك است؛ یوشع را طلب نما و در خیمۀ اجتماع حاضر شوید تا او را وصیت نمایم.» پس موسی و یوشع رفته، در خیمۀ اجتماع حاضر شدند. | .14 |
| و خداوند در ستون ابر در خیمه ظاهر شد و ستون ابر، بر در خیمه ایستاد. | .15 |
| و خداوند به موسی گفت: «اینك با پدران خود می‌خوابی؛ و این قوم برخاسته، در پی خدایان بیگانۀ زمینی كه ایشان به آنجا در میان آنها می‌روند، زنا خواهند كرد و مرا ترك كرده، عهدی را كه با ایشان بستم، خواهند شكست. | .16 |
| و در آن روز، خشم من بر ایشان مشتعل شده، ایشان را ترك خواهم نمود، و روی خود را از ایشان پنهان كرده، تلف خواهند شد، و بدیها و تنگیهای بسیار به ایشان خواهد رسید، به حدی كه در آن روز خواهند گفت: آیا این بدیها به ما نرسید از این جهت كه خدای ما در میان ما نیست؟ | .17 |
| و به سبب تمامی بدی كه كرده‌اند كه به سوی خدایان غیر برگشته‌اند، من در آن روز البته روی خود را پنهان خواهم كرد. | .18 |
| پس الا´ن این سرود را برای خود بنویسید و تو آن را به بنی‌اسرائیل تعلیم داده، آن را در دهان ایشان بگذار تا این سرود برای من بر بنی‌اسرائیل شاهد باشد. | .19 |
| زیرا چون ایشان را به زمینی كه برای پدران ایشان قسم خورده بودم كه به شیر و شهد جاری است، درآورده باشم، و چون ایشان خورده، و سیر شده، و فربه گشته باشند، آنگاه ایشان به سوی خدایان غیر برگشته، آنها را عبادت خواهند نمود، و مرا اهانت كرده، عهد مرا خواهند شكست. | .20 |
| و چون‌بدیها و تنگیهای بسیار بر ایشان عارض شده باشد، آنگاه این سرود مثل شاهد پیش روی ایشان شهادت خواهد داد، زیرا كه از دهان ذریت ایشان فراموش نخواهد شد، زیرا خیالات ایشان را نیز كه امروز دارند می‌دانم، قبل از آن كه ایشان را به زمینی كه دربارۀ آن قسم خوردم، درآورم.» | .21 |
| پس موسی این سرود را در همان روز نوشته، به بنی‌اسرائیل تعلیم داد. | .22 |
| و یوشع بن‌نون را وصیت نموده، گفت: «قوی و دلیر باش زیرا كه تو بنی‌اسرائیل را به زمینی كه برای ایشان قسم خوردم داخل خواهی ساخت، و من با تو خواهم بود.» | .23 |
| و واقع شد كه چون موسی نوشتن كلمات این تورات را در كتاب، تماماً به انجام رسانید، | .24 |
| موسی به لاویانی كه تابوت عهد خداوند را برمی‌داشتند وصیت كرده، گفت: | .25 |
| « این كتاب تورات را بگیرید و آن را در پهلوی تابوت عهد یهُوَه، خدای خود، بگذارید تا در آنجا برای شما شاهد باشد. | .26 |
| زیرا كه من تمرد و گردن‌كشی شما را می‌دانم. اینك امروز كه من هنوز با شما زنده هستم بر خداوند فتنه انگیخته‌اید، پس چند مرتبه زیاده بعد از وفات من. | .27 |
| جمیع مشایخ اسباط و سروران خود را نزد من جمع كنید تا این سخنان را در گوش ایشان بگویم، و آسمان و زمین را بر ایشان شاهد بگیرم. | .28 |
| زیرا می‌دانم كه بعد از وفات من، خویشتن را بالكلّ فاسد گردانیده، از طریقی كه به شما امر فرمودم خواهید برگشت، و در روزهای آخر بدی بر شما عارض خواهد شد، زیرا كه آنچه در نظر خداوند بد است خواهید كرد، و از اعمال دست خود، خشم خداوند را به‌هیجان خواهید آورد.» | .29 |
| پس موسی كلمات این سرود را در گوش تمامی جماعت اسرائیل تماماً گفت: | .30 |
| ← Deuteronomy 31/34 → |