← Deuteronomy 14/34 → |
شما پسران یهُوَه خدای خود هستید،پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید. | .1 |
زیرا تو برای یهُوَه، خدایت، قوم مقدس هستی، و خداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی كه برروی زمیناند به جهت او قوم خاصّ باشی. | .2 |
هیچ چیز مكروه مخور. | .3 |
این است حیواناتی كه بخورید: گاو و گوسفند و بُز، | .4 |
و آهو و غزال و گور و بزكوهی و ریم و گاوِ دشتی و مَهات. | .5 |
و هر حیوان شكافته سُم كه سُم را به دو حصّه شكافته دارد و نشخوار كند، آن را از بهایم بخورید. | .6 |
لیكن از نشخواركنندگان و شكافتگانسُم اینها را مخورید: یعنی شتر و خرگوش و وَنك، زیرا كه نشخوار میكنند اما شكافتهسم نیستند. اینها برای شما نجساند. | .7 |
و خوك زیرا شكافته سُم است، لیكن نشخوار نمیكند، این برای شما نجساست. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مكنید. | .8 |
از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید. | .9 |
و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است. | .10 |
از همه مرغان طاهر بخورید. | .11 |
و این است آنهایی كه نخورید: عقاب و استخوانخوار و نسرِ بحر، | .12 |
و لاشخوار و شاهین و كركس به اجناس آن؛ | .13 |
و هر غُراب به اجناس آن؛ | .14 |
و شترمرغ و جُغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛ | .15 |
و بوم و بوتیمار و قاز؛ | .16 |
و قائت و رَخَم و غوّاص؛ | .17 |
و لَقْلَقْ و كُلنك، به اجناس آن؛ و هُدْهُد و شبپره. | .18 |
و همه حشرات بالدار برای شما نجساند؛ خورده نشوند. | .19 |
اما از همه مرغان طاهر بخورید. | .20 |
هیچ میته مخورید؛ به غریبی كه درون دروازههای تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا كه تو برای یهُوَه، خدایت، قوم مقدس هستی. و بزغاله را در شیر مادرش مپز. | .21 |
عُشر تمامی محصولات مزرعه خود را كه سال به سال از زمین برآید، البته بده. | .22 |
و به حضور یهُوَه خدایت در مكانی كه برگزیند تا نام خود را در آنجا ساكن سازد، عشر غله و شیره و روغن خود را و نخستزادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی كه از یهُوَه خدایت همه اوقات بترسی. | .23 |
و اگر راه از برایت دور باشد كه آن را نمیتوانی برد، و آن مكانی كه یهُوَه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آنبگذارد، وقتی كه یهُوَه، خدایت، تو را بركت دهد، از تو دور باشد، | .24 |
پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته، به مكانی كه یهُوَه خدایت برگزیند، برو. | .25 |
و نقره را برای هرچه دلت میخواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسكرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضور یهُوَه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما. | .26 |
و لاویای را كه اندرون دروازههایت باشد، ترك منما چونكه او را با تو حصّه و نصیبی نیست. | .27 |
و در آخر هر سه سال تمام عُشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازههایت ذخیره نما. | .28 |
و لاوی چونكه با تو حصّه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوهزنی كه درون دروازههایت باشند، بیایند و بخورند و سیر شوند، تا یهُوَه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت كه میكنی، بركت دهد. | .29 |
← Deuteronomy 14/34 → |