| ← 1Chronicles 16/29 → | 
| و تابوت خدا را آورده، آن را در خیمهای كه داود برایش برپا كرده بود، گذاشتند؛ و قربانیهای سوختنی و ذبایح سلامتی به حضور خدا گذرانیدند. | .1 | 
| و چون داود از گذرانیدن قربانیهای سوختنی و ذبایح سلامتی فارغ شد، قوم را به اسم خداوند بركت داد. | .2 | 
| و به جمیع اسرائیلیان به مردان و زنان به هر یكی یك گردۀ نان و یك پارۀ گوشت و یك قرص كشمش بخشید. | .3 | 
| و بعضی از لاویان را برای خدمتگزاری پیش تابوت خداوند تعیین نمود تا یهُوَه خدای اسرائیل را ذكر نمایند و شكر گویند و تسبیح خوانند، | .4 | 
| یعنی آساف رئیس و بعد از او زكریا و یعْیئیل و شَمِیرامُوت و یحیئیل و مَتَّتیا و اَلِیآب و بنایا و عُوبید اَدُوم و یعْیئیل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مینواخت. | .5 | 
| و بنایا و یحْزِیئِیل كهنه پیش تابوت عهد خدا با كرّناها دائماً (حاضر میبودند.) | .6 | 
| پس در همان روز داود اولاً (این سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبیح بخوانند: | .7 | 
| یهُوَه را حمد گویید و نام او را بخوانید. اعمال او را در میان قومها اعلام نمایید. | .8 | 
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمامی كارهای عجیب او تفكر نمایید. | .9 | 
| در نام قدّوس او فخر كنید. دل طالبان خداوند شادمان باشد. | .10 | 
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | .11 | 
| كارهای عجیب را كه او كرده است، بیاد آورید، آیات او و داوریهای دهان وی را، | .12 | 
| ای ذریت بندۀ او اسرائیل! ای فرزندان یعقوب برگزیده او! | .13 | 
| یهُوَه خدای ما است. داوریهای او در تمامی جهان است. | .14 | 
| عهد او را بیاد آورید تا ابدالا´باد، و كلامی را كه به هزاران پشت فرموده است، | .15 | 
| آن عهدی را كه با ابراهیم بسته، و قَسَمی را كه برای اسحاق خورده است، | .16 | 
| و آن را برای یعقوب فریضه قرار داد و برای اسرائیل عهد جاودانی؛ | .17 | 
| و گفت زمین كَنْعان را به تو خواهم داد، تا حصۀ میراث شما شود، | .18 | 
| هنگامی كه عددی معدود بودید، قلیلالعدد و غربا در آنجا، | .19 | 
| و از اُمّتی تا اُمّتی سرگردان میبودند، و از یك مملكت تا قوم دیگر. | .20 | 
| او نگذاشت كه كسی بر ایشان ظلم كند، بلكه پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود، | .21 | 
| كه بر مسیحان من دست مگذارید، و انبیای مرا ضرر مرسانید. | .22 | 
| ای تمامی زمین یهُوَه را بسرایید. نجات او را روز به روز بشارت دهید. | .23 | 
| در میان امّتها جلال او را ذكر كنید، و كارهای عجیب او را در جمیع قومها. | .24 | 
| زیرا خداوند عظیم است و بینهایت محمود؛ و او مُهیب است بر جمیع خدایان. | .25 | 
| زیرا جمیع خدایان امّتها بتهایند. اما یهُوَه آسمانها را آفرید. | .26 | 
| مجد و جلال به حضور وی است؛ قوت و شادمانی در مكان او است. | .27 | 
| ای قبایل قومها خداوند را توصیف نمایید. خداوند را به جلال و قوت توصیف نمایید. | .28 | 
| خداوند را به جلال اسم او توصیف نمایید. هدایا بیاورید و به حضور وی بیایید. خداوند را در زینت قدوسیت بپرستید. | .29 | 
| ای تمامی زمین از حضور وی بلرزید. ربع مسكون نیز پایدار شد و جنبش نخواهد خورد. | .30 | 
| آسمان شادی كند و زمین سرور نماید، و در میان امّتها بگویند كه یهُوَه سلطنت میكند. | .31 | 
| دریا و پری آن غرش نماید؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آید. | .32 | 
| آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زیرا كه برای داوری جهان میآید. | .33 | 
| یهُوَه را حمد بگویید زیرا كه نیكو است. زیرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است. | .34 | 
| و بگویید ای خدای نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع كرده، از میان امّتها رهایی بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوییم، و در تسبیح تو فخر نماییم. | .35 | 
| یهُوَه خدای اسرائیل متبارك باد. از ازل تا ابدالا´باد و تمامی قوم آمین گفتند و خداوند را تسبیح خواندند. | .36 | 
| پس آساف و برادرانش را آنجا پیش تابوت عهد خداوند گذاشت تا همیشه پیش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند. | .37 | 
| و عُوبید اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ایشان و عُوبید اَدُوم بن یدِیتُون و حُوسَه دربانان را. | .38 | 
| و صادوقِ كاهن و كاهنان برادرانش را پیش مسكن خداوند در مكان بلندی كه در جِبْعُون بود، | .39 | 
| تا قربانیهای سوختنی برای خداوند بر مذبح قربانی سوختنی دائماً صبح و شام بگذرانند برحسب آنچه در شریعت خداوند كه آن را به اسرائیل امر فرموده بود مكتوب است. | .40 | 
| و با ایشان هِیمان و یدُوتُون و سایر برگزیدگانی را كه اسم ایشان ذكر شده بود تا خداوند را حمد گویند زیرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است. | .41 | 
| و همراه ایشان هِیمان و یدُوتُون را با كرّناها و سنجها و آلات نغمات خدا بهجهت نوازندگان و پسران یدُوتُون را تا نزد دروازه باشند. | .42 | 
| پس تمامی قوم هر یكی به خانۀ خود رفتند، اما داود برگشت تا خانۀ خود را تبرك نماید. | .43 | 
| ← 1Chronicles 16/29 → |